Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Kalendarium cz.II

Drukuj
Utworzono: piątek, 28, styczeń 2011

 

Kalendarium historyczne z uwzględnieniem obszaru Gminy Żarów

Część II - lata 1617 - 1808

 

- Ferdynand II Habsburg – król czeski od 1617, król węgierski od 1618, cesarz rzymsko-niemiecki  1619-37

Ferdynand II Habsburg

• 1618 – zburzenie zborów protestanckich i pogwałcenie przywilejów wywołuje – II defenestrację praską (wyrzucenie przez okno zamkowe na Hradczanach pełnomocników  cesarza Macieja Habsburga). Wybuch powstania pod wodzą hrabiego Jindřicha Matyása von Thurna i przy pomocy militarnej hrabiego Petera Ernsta II von Mansfelda dowódcy wojsk księstwa Sabaudii, powstanie nowego rządu – początek tzw. wojny trzydziestoletniej 1618-48

 I etap wojny (1618-23) – powstanie antyhabsburskie w Czechach i na Węgrzech, podbój  Palatynatu

• 1618-19 – stany Austrii, Śląska, Moraw, Węgier oraz Siedmiogród zawierają sojusz
• 06. i 10.1619 – wojska czeskie pod wodzą hrabiego von Thurna i węgiersko-siedmiogrodzkie  pod dowództwem księcia siedmiogrodzkiego Bethlena Gábora (1620 wybrany przez sejm na króla Węgier) dwukrotnie oblegają Wiedeń
• 1619 – po śmierci Macieja Habsburga cesarzem zostaje panujący w latach 1619-37 Ferdynand II Habsburg. Czechy nie uznają go i jesienią tego roku osadzają na tronie elektora Palatynatu Fryderyka V
• 1619 – otrzymanie subsydiów papieskich oraz pomocy militarnej od Hiszpanii (Spinola), Ligii Katolickiej (Maksymilian I Bawarski), luterańskiego elektoratu saskiego (Jan Jerzy) i króla Polskiego (Zygmunt III Waza), umożliwiają kontrofensywę cesarską – wojska saskie zajmują Łużyce, oddziały hiszpańskie wkraczają do Palatynatu
 1619-21 – właściciel majętności w Imbramowicach, Heinrich von Elber dowódcą rajtarii śląskiej w powstaniu antyhabsburskim
• 8.11.1620 – wojska Ligii Katolickiej pod dowództwem hrabiego Johanna Tserclesa von Tilly rozbijają armię czeską w bitwie pod Białą Górą. Fryderyk V (tzw. „zimowy król”) ucieka do Holandii, a Unia Protestancka rozpada się
• 1621 – książę siedmiogrodzki Bethlen Gábor zrzeka się korony węgierskiej i wobec wysłania przez króla polskiego Zygmunta III Wazy na obszar Siedmiogrodu, silnego oddziału lekkiej jazdy tzw. lisowczyków głośnych z okrucieństw, grabieży i brawury w walce – w 1622 zawiera pokój w Nikolasburgu
• 1621-48 – początek wojny o Niderlandy pomiędzy hiszpańskimi wojskami pod dowództwem  Spinoli a oddziałami Zjednoczonych Prowincji Niderlandów Północnych (Holandia)
• 25.02.1621 – kapitulacja stanów śląskich (tzw. „akord drezdeński”). Dzięki mediacji luterańskiego elektora saskiego Jana Jarzego, Ślązakom udało się zachować swobodę kultu protestanckiego na terenie prowincji w zamian za deklarację lojalności wobec władzy cesarskiej i trybut w wysokości 300 tys. talarów. Pomimo zawartej w układzie kapitulacyjnym amnestii, represje wobec uczestników powstania trwały na Śląsku do końca 1622. Przez następne lata władze cesarskie prowadziły intensywną akcję rekatolicyzyjną, a w ciągu kilkudziesięciu lat na mieszkańców prowincji nakładane były bardzo wysokie  podatki, kontrybucje wojskowe oraz nakaz kwaterunku wojsk cesarskich
• 1622 – wojska Ligii Katolickiej dowodzone przez hrabiego von Tilly uderzają na Heidelberg (wywiezienie biblioteki elektora Palatynatu do Rzymu) w bitwie pod Wimpfen rozbijają  wojska ks. Badenii Jerzego Fryderyka, pod Höchst armię Christiana Brunszwickiego
• 1623 – kolejne zwycięstwo wojsk Ligii Katolickiej nad oddziałami Christiana Brunszwickiego  w bitwie pod Stadtlohn; zajęcie Westfalii i Dolnej Saksonii
• 1622-23 – po stoczonych bitwach pod Wiesloch i Höchst wojska protestanckie Petera Ernsta  II von Mansfelda maszerują na Niderlandy Hiszpańskie, gdzie staczają bitwę pod Fleurus i podchodzą pod twierdzę Bergen op Zoom. Uderzenie hiszpańskich oddziałów Spinoli zmusza wojska von Mansfelda do przejścia przez Zjednoczone Prowincje Niderlandów Północnych na obszar Westfalii, skąd po przegranej przez Christiana Brunszwickiego bitwie pod Stadtlohn, są ewakuowane z kontynentu do Anglii
• 1623 – Bawaria otrzymuje godność elektorską w miejsce Górnego Palatynatu, a elektor saski dostaje w zastaw Łużyce. Na Czechy spada brutalna pacyfikacja z wyrokami śmierci (ok. 600) i konfiskatą ponad połowy ziemi szlacheckiej. Przymusowa rekatolicyzacja (ok. 150 tys. osób  opuszcza kraj i emigruje m.in. do Holandii i Polski) i germanizacja budzą nienawiść do Niemców. Dekret królewski z 1627 wprowadza w Czechach, odtąd kraju dziedzicznym Habsburgów (z 4 milionowego kraju w toku prowadzonej wojny pozostaje niespełna 1 milion osób), rządy absolutne
• 1624 – cesarz Ferdynand II Habsburg wydaje pierwsze rozporządzenie uznające religię katolicką za jedyną dozwoloną w jego państwie

Bitwa pod Białą Górą 8 listopada 1620 roku

 II etap wojny (1625-29) – duński okres wojny

• wzmocniony subsydiami angielskimi, holenderskimi i francuskimi, Chrystian IV – król Danii i Norwegii (1588-1648), ks. Holsztynu i „zwierzchnik okręgu dolnosaskiego” – Meklemburgii, wkracza do wojny po stronie protestanckiej
• do dyspozycji cesarza oddaje swoją armię Albrecht von Wallenstein – magnat czeski, który przyjmuje katolicyzm i wstępuje na służbę cesarza, dzięki małżeństwu i wykupowi konfiskowanych dóbr uzyskuje majątek, od 1624 jest ks. Frydlandu, a od 1626 naczelnym dowódcą wojsk cesarskich
• 1626 – bitwa na moście w Dessau, w której armia cesarska Albrechta von Wallensteina pokonuje przybyłe z Anglii (1625) do Meklemburgii wojska protestanckie Petera Ernsta II von Mansfelda i spycha je aż na Węgry (Neuhäusel)
• 1626 – zwycięstwo wojsk hrabiego Johanna Tserclesa von Tilly pod Lutter w ks. brunszwickim nad armią króla Chrystiana IV. Połączone siły von Tillego i von Wallensteina wypierają wojska duńskie z Jutlandii. Albrecht von Wallenstein na czele swej armii opanowuje płn. Niemcy aż po Stralsund, otrzymuje tytuł admirała oceanów i Morza Bałtyckiego floty cesarskiej, zostaje ks. Meklemburgii (1629-31) i Żagania (od 1628)
 1626 – właściciele Zastruża – von Stangowie płacą 474 talary kontrybucji nałożonej przez wojskowe władze cesarskie na ich majętności
 1626-27 – Świdnica i jej okolice miejscem kwaterunku armii cesarskiej Albrechta vo Wallensteina, następnie półroczny pobyt cesarskiego zgrupowania wojsk ks. Franza Albrechta von Sachsen-Lauenburg i kolejny kwaterunek 15 tys. żołnierzy von Wallensteina. W następnych latach w rejonie Świdnicy i Strzegomia na zimowe kwatery stają cesarskie oddziały Kaspra von Neuhauβa, Hiacynta de Very, Karla Hannibala von Dohna i Karla Lichtensteina
 1627-29 – intensywna akcja rekatolicyzacyjna podjęta z rozkazu starosty świdnicko-jaworskiego Heinricha von Bibran. Wykorzystanie w tym celu wojska: jazdy dragońskiej ks. opawskiego Karla Lichtensteina oraz oddziałów Karla Hannibala von Dohna. Wypędzenie pastorów z Wierzbnej i czasowo z Łażan (pastor Georg Fellano, który zarządzał również kościołem w Pożarzysku) oraz z Imbramowic
• 1629 – pokój w Lubece: Chrystian IV rezygnuje z mieszania się w sprawy Rzeszy i utrzymuje swe dawne terytoria. Przed cesarzem Ferdynandem II Habsburgiem otwierają się trzy możliwości: 1. budowa uniwersalnego mocarstwa pod egidą Habsburgów (plan Karola V; przeciwnicy: Francja, Szwecja); 2. reforma Rzeszy w duchu absolutyzmu (plan von Wallensteina; przeciwnicy: wszyscy książęta Rzeszy); 3. reakatolicyzacja Niemiec (przeciwnicy: władcy protestanccy)
• 1629 – edykt restytucyjny: zwrot wszystkich dóbr kościelnych, które trafiły w ręce protestantów po 1552
• 1630 – sejm w Ratyzbonie. Zaniepokojeni o swą niezależność książęta wymuszają dymisję Albrechta von Wallensteina

Plan bitwy pod Lutter w 1626 roku

 III etap wojny (1630-35) – szwedzki okres wojny

• 1630 – po uzyskanym dzięki mediacji kardynała Richelieu rozejmie z Polską, król Szwec Gustaw II Adolf (1611-32) na czele swej armii ląduje na wyspie Uznam, niosąc pomoc stronie protestanckiej. Jego celem jest mocarstwowy status Szwecji i panowanie nad wybrzeżem Bałtyku
• 1631 – układ w Bärwalde: Francja, główna potęga antyhabsburska, obiecuje Szwecji subsydia. Ludność ewangelicka wita Gustawa II Adolfa przyjaźnie
• 1631 – po zburzeniu, grabieży i rzezi ludności Magdeburga dokonanej przez wojska cesarskie pod dowództwem von Tillego i Pappenheima, ks. Brandenburgii i Saksonii zawierają  przymierze z królem szwedzkim (zw. Lwem Północy), który ratuje protestantyzm w płn. Niemczech
• 17.09.1631 – w bitwie pod Breitenfeld wojska cesarskie zostają rozgromione przez armię szwedzką. Szwedzi przechodzą przez Turyngię i Frankonię, uwalniają Palatynat i zimują w Moguncji
• 1631-32 – zajęcie Śląska przez protestanckie wojska szwedzko-brandenbursko-saskie
 1632-33 – w Siedlimowicach kwaterunek oddziałów protestanckich i szwedzki lazaret
• 5.11.1633 – Świdnica zajęta przez oddziały szwedzko-brandenbursko-saskie
• 1632 – zwycięstwo Szwedów w bitwie pod Rain, gdzie ginie generalissimus hrabia von Tilly. Monachium i Norymberga otwierają swe bramy przed Szwedami
• 1632 – do łask przywrócony zostaje Albrecht von Wallenstein, postawiony na czele armii ze specjalnymi uprawnieniami (in absolutissima forma), wypiera Sasów z Czech, zmusza Gustawa II Adolfa do zaniechania ataku na Wiedeń i porzucenia umocnionego obozu pod Norymbergą
• 16.11.1632 – zwycięstwo szwedzkie nad wojskami cesarskimi Albrechta von Wallensteina w bitwie pod Lützen, gdzie ginie król Szwecji Gustaw II Adolf. Dowództwo obejmuje  Bernhard Weimarski (ks. sasko-weimarski do 1639) oraz generałowie szwedzcy – hrabia Gustaw Horn, Johan Banér, później Lennart Torstensson i Wrangel, polityką kieruje kanclerz Axel Oxenstierny (1612-54) 
 1633 – wiosną na Śląsk wkracza cesarska armia Albrechta von Wallensteina i na początku 07.1633 rozpoczyna oblężenie Świdnicy. Wkrótce pod miasto przybywają oddziały protestanckie szwedzko-brandenbursko-saskie i rozkładają się obozem między Wierzbną a Starym Jaworowem (budowa umocnień ziemnych na Skałce w Wierzbnej zwanych potem „Schwedenschanze” lub „Würbenschanze”). 20.08.1633 na mocy zawartego rozejmu wojska protestanckie wycofują się, a cesarskie zajmują miasto
 1633 – wypędzenie z Imbramowic pastora Ambrosiusa Lange, który znajduje schronienie w Strzegomiu i tam umiera 11.11.1633
• 1633 – związek w Heilbronn zawarty dla „wolności Niemiec i satysfakcji Szwecji”. Bernhard Weimarski otrzymuje Frankonię, zajmuje Górny Palatynat i Bawarię po Dunaj. Albrecht von Wallenstein, choć zajmuje Śląsk, opuszcza Maksymiliana I Bawarskiego: deklaracją w Pilznie zapewnia sobie lojalność swych oficerów i rozpoczyna niezależne rokowania pokojowe ze Szwecją i Saksonią. Zostaje odwołany, skazany na banicję i w 1634 zamordowany z rozkazu cesarskiego w Chebie (Eger)
• 1634 – po bitwie pod Nördlingen Szwedzi muszą ustąpić z płd. Niemiec
• 1635 – rezygnując z edyktu restytucyjnego cesarz Ferdynand II Habsburg zawiera pokój w Pradze z Saksonią, do którego przyłącza się większość księstw protestanckich. Armia  Rzeszy ma usunąć obce wojska z terytorium Rzeszy

Zmagania w bitwie pod Lützen 16 listopada 1632 roku

 IV etap wojny (1635-48) – francuski okres wojny

• Sprzymierzona z Bernhardem Weimarskim Francja wkracza teraz aktywnie do wojny, prowadzonej z coraz większym okrucieństwem. Jako że utrzymanie wojsk jest bardzo kosztowne, pozostają one nieliczne i unikają bitew (wojna na wyczerpanie). Żołnierze sami  egzekwują swe należności – plądrują kraje, nakładają kontrybucje, grabią, dręczą i mordują ludność. Metody walki:

1. oddziały najemne o różnorodnym uzbrojeniu (szpice, piki, rapiery, muszkiety) pod najemnym dowództwem (von Mansfeld). Forma szczególna: wojska Ligi Katolickiej (von Tilly) 
2. armie hiszpańskie ze zdyscyplinowanym szykiem „hiszpański czworobok”
3. wojska cesarskie von Wallensteina, bez więzi wyznaniowych, surowa dyscyplina obozowa i wojenna przy dozwolonym rabunku. Zajęty kraj ponosi wszystkie koszty wojny. Zasada „wojna żywi wojnę” gwarantuje liczne, terminowo opłacane wojska, ale za cenę spustoszenia kraju
4. narodowe wojsko szwedzkie z ruchomym szykiem i wielką siłą ognia. Początkowo walczy za króla i wiarę luterańską, z czasem degeneruje się i jest postrachem tej wojny

• 1635 – początek wojny francusko-hiszpańskiej (do 1659). Trudna sytuacja finansowa Francji w początkowym okresie wojny trzydziestoletniej i wojny z Hiszpanią. Wojska hiszpańskie naruszają granice francuskie i zagrażają Paryżowi. Niebezpieczeństwo zażegnane dzięki zwycięstwom wojsk królewskich pod wodzą marszałka Henri de La Tour d’Auvergne de Turenne (1635-75) 
• 1636 – Szwedzi wychodzą z opresji. Dowodzona przez gen. Johana Banéra armia szwedzka pokonuje wojska cesarskie pod Wittstock i maszeruje dalej, siły szwedzkie (gen. Lennart Torstensson) nie docierają  jednak do Wiednia

- Ferdynand III Habsburg – cesarzem rzymsko-niemieckim 1637-57

Ferdynand III Habsburg

• 1638 – nowe przymierze francusko-szwedzko-holenderskie przy wsparciu ks. Sabaudii, przedłuża wojnę i związane z nią cierpienia ludności
• 1638 – wojska Bernharda Weimarskiego zdobywają twierdzę Breisach i zajmują Alzację
 1638 – pastor z Łażan Mathias Hoffman zmuszony do ucieczki przed żołnierzami cesarskimi do Strzegomia
 1638 – pierwsza wzmianka pisemna o siedzibie rycerskiej (Rittersitz) w Tarnawie (zniszczona wówczas w trakcie wojny trzydziestoletniej, odbudowana – wzm. 1650, 21-22.09.1670, 1734)
• 1639 – armia szwedzka pod wodzą gen. Johana Banéra  rozbija wojska saskie pod Chemnitz
• 1639 – najazd wojsk szwedzkich na Śląsk i zajęcie Strzegomia
• 05.1640 – armia cesarska gen. Götza odzyskuje Strzegom po blisko miesięcznym oblężeniu 
• 1642 – wojska cesarskie pokonane przez armie protestanckie pod Breitenfeld
• 04.1642 – na Śląsk wkracza armia szwedzka pod dowództwem gen. Lennarta Torstenssona, po zajęciu Jawora i Strzegomia, 31.05.1642 dociera pod Świdnicę. Spieszący na odsiecz miastu cesarski korpus ks. Franza Albrechta von Sachsen-Lauenburg zostaje rozbity przez wojska szwedzkie w bitwie między Szczepanowem a Marcinowicami. Po krótkim oblężeniu Szwedzi zajmują Świdnicę
• 1643 – Szwedzi napadają Danię – wojna 1643-45 (gen. Lennart Torstensson zajmuje Jutlandię, a hrabia Gustaw Horn – Skanię) 
• 1643 – bawarski gen. Franz von Mercy zatrzymuje pochód wojsk francuskich w bitwie pod Tuttlingen
• 17.05.1644 – szwedzka załoga broniąca Świdnicy kapituluje przed wojskami cesarskimi po oblężeniu trwającym od jesieni 1643 
• 1644 – daje o sobie znać zmęczenie wojną. Za jej zakończeniem opowiada się król hiszpański i ks. Rzeszy – początek żmudnych rokowań w Münster i Osnabrück. Szwecja i Brandenburgia zawierają rozejm, do którego przyłącza się Saksonia
• 1645 – jesienią wojska szwedzkie po raz kolejny zdobywają Świdnicę i pomimo prób jej odzyskania przez wojska cesarskie jesienią 1646, utrzymują miasto
• 1645 – siły francusko-szwedzkie odnoszą zwycięstwa pod Alerheim (marsz. de Turenne) i pod Jankovem (gen. Torstensson). Oskrzydlające uderzenie na Bawarię kończy główne działania zbrojne wojny trzydziestoletniej  
 1646 – po raz drugi pastor łażański Mathias Hoffman zmuszony do schronienia się w Strzegomiu. Jego plebanię w Łażanach plądrują w grudniu 1646 żołnierze cesarscy ze zgrupowania wojsk gen. Raimunda Montecuccoli

Plan bitwy pod Szczepanowem i Marcinowicami k. Świdnicy 31 maja 1642 roku

• 1648 – pokój westfalski, w Münster z Francją i w Osnabrück ze Szwecją. Państwa te są gwarantami traktatu:

1. Kwestie religijne: potwierdzenie pokoju augsburskiego i objęcie jego postanowieniami kalwinów. Podział religijny Niemiec według stanu z 1624. Władca nie może zakazać zmiany wyznania (wyjątek: w krajach dziedzicznych cesarza i w Górnym Palatynacie dozwolony jest tylko katolicyzm)
2. kwestie ustrojowe: akty prawne cesarza (edykty, traktaty) wymagają akceptacji Sejmu Rzeszy (od 1663 stała się tzw. deputacja). Prawo do samodzielnego zawierania przymierzy, jeżeli nie są skierowane przeciw cesarzowi lub Rzeszy (ius federationis), daje księstwom terytorialnym praktycznie suwerenność. Książę Bawarii zachowuje godność elektora, palatyn reński (elektorat Palatynatu) otrzymuje ją ponownie
3. Kwestie polityczne – nabytki:

Francja: Sandgau (płd. część Górnej Alzacji), biskupstwa Metz, Toul, Verdun, zarząd w 10 wolnych miastach Rzeszy w Alzacji, do tego granica na Renie, umocniona przyczółkami-twierdzami w Breisach i Philippsburgu 
Szwecja: część Pomorza (Zachodnie) ze Szczecinem, Rugią, Uznamem i Wolinem, Wismar, Brema, Verden – co daje kontrolę nad ujściami Wezery, Łaby, Odry oraz miejsce i głos w Sejmie Rzeszy 
Bawaria: Górny Palatynat
Saksonia: Łużyce
Brandenburgia: wschodnia część Pomorza, biskupstwa Halberstadt, Kamień Pomorski, Inden oraz, po śmierci obecnego administratora, biskupstwo Magdeburg

• zostaje uznana niepodległość Zjednoczonych prowincji Niderlandów (Holandii) i Szwajcarii
• znaczenie: rozpoczyna się epoka laickiego państwa i tolerancji religijnej. Europie nie grozi  już hegemonia Habsburgów. Wyrastają nowe potęgi: Szwecja, Holandia i przede wszystkim Francja. W Niemczech „wolność” książąt zwycięża nad centralistycznymi dążeniami cesarza. Rzesza staje się jedynie związkiem państw  
• lata 30-40-te XVII w. – działania wojenne, głód i zarazy doprowadziły do zagłady ok. 1/3 populacji  Śląska. W okręgu świdnickim na 77 wsi, 35 zostało całkowicie lub częściowo zniszczonych. Właścicieli ziemskich i poddanych rujnowały: gigantyczne podatki, kontrybucje i kwaterunki wojsk, rabunki żołnierskie, mordy i gwałty dokonywane zarówno przez regularne oddziały (formy represji religijno-politycznych) jak i bandy żołnierskie (najemnicy, dezerterzy oraz zwykli przestępcy korzystający z trudnej sytuacji kraju i jego mieszkańców). Nakładały się na to klęski nieurodzaju (głód) oraz zarazy przywlekane przez żołnierzy (wielkie epidemie: 1624-29, 1633, 1642-43). Tragedie te nie pominęły miejscowości dzisiejszej Gminy Żarów i jej mieszkańców:

 Bożanów – wieś niemal całkowicie zniszczona. Jeszcze w 1658 wciąż znajdowała się w ruinie i była niezamieszkała, stąd też zwano ją  „wüste Eckersdorf ” 
 Buków – wieś częściowo zniszczona i wyludniona, a poddani zadłużeni. Kościół pozostał  w rękach katolików jako jeden z nielicznych za sprawą właściciela wsi – biskupstwa wrocławskiego. Do 1666 zniszczenia wojenne zostały odbudowane 
 Gołaszyce – we wsi spalone zabudowania folwarku, młyn i większość gospodarstw zagrodników
 Imbramowice – we wsi spalone zabudowania jednego z folwarków i 11 domów chłopskich, zniszczone probostwo
 Kalno – wieś w znacznym stopniu zniszczona. Jej wartość przed wybuchem wojny szacowana była na 1167 talarów, w 1644 zaledwie na 4 talary (spalone zabudowania wsi i jej wyludnienie). Między 1644 a 1646 właściciele wsi – cystersi krzeszowscy nie uzyskali żadnych dochodów z miejscowości. Pod koniec wojny we wsi mieszkało zaledwie 2 kmieci, uprawiana była znikoma część ziemi
 Kruków – wieś niemal doszczętnie zniszczona: spalony folwark, młyn i wieś oprócz kilku domów
 Łażany – wieś trzykrotnie najeżdżana przez żołnierzy cesarskich: 1629, 1638, 1646, którzy
siłowo próbowali rekatolicyzować jej mieszkańców, zmuszając do ucieczki miejscowych pastorów. Wieś pustoszyły oprócz regularnych wojsk, również bandy żołnierskie, dlatego też miejscowa ludność dla zabezpieczenia się przed aktami przemocy i bezprawnych rabunków wzniosła dookoła kościoła mur o charakterze obronnym (posiadający strzelnice), którego znaczenie w dużym stopniu podkreślało istnienie w sąsiedztwie obronnego dworu. W 1640 spaleniu uległy 3 budynki gospodarcze (być może podpalone przez żołnierzy lub bandytów ?). W styczniu 1654 na 22 łany ziemi we wsi 8,5 było opustoszałych i nie zagospodarowanych  
 Marcinowiczki – wieś niemal doszczętnie zniszczona: zniszczony folwark, wieś spalona i wyludniona
 Mielęcin – wieś i jej mieszkańcy podzielili najprawdopodobniej losy sąsiedniego Zastruża, Pyszczyna i Krukowa – zniszczonych i wyludnionych
 Mikoszowa – wieś (zabudowania folwarku, gospodarstwa chłopskie, dwór obronny) i jej mieszkańcy ucierpieli najprawdopodobniej w latach 1632-33, 1639-46
 Mrowiny – wieś mocno zniszczona i wyludniona wraz z przysiółkami (Weselina – już przed 1641 spalone i wyludnione zabudowania folwarku, Kalno-Wostówka
 Pożarzysko – we wsi częściowo zniszczona zabudowa, spalone probostwo. Szereg gospodarstw opustoszałych już w 1634, a w 1648 zaledwie 7 mieszkańców
 Przyłęgów – wieś i jej mieszkańcy ucierpieli zapewne z rąk wojska i band żołnierskich zwłaszcza w trakcie walk o Strzegom 1632-33, 1639-40, 1642, oraz między 1642 a 1646
 Pyszczyn – wieś niemal całkowicie zniszczona: spalony folwark i zabudowa. W 1659 nadal określana jako „wüste Pitschen” 
 Siedlimowice – we wsi w latach 1632-33 kwaterunek oddziałów protestanckich i szwedzki  lazaret, przed 1641 spalone zabudowania folwarku oraz prawdopodobnie zniszczony pałac 
 Tarnawa – wieś całkowicie zniszczona „ganz wüste” już w 1638
 Wierzbna  we wsi spalone zabudowania folwarku i część gospodarstw kmiecych i zagrodniczych, kościół doszczętnie ograbiony i spustoszony 
 Zastruże
 – wieś niemal całkowicie zniszczona: zrujnowany pałac, zniszczona część zabudowań folwarcznych, większa część gospodarstw opustoszała, ziemia nieuprawiana - leżąca odłogiem 
 Żarów – wieś spalona i wyludniona

Pokój Westfalski z 1648 roku na obrazie Gerarda Terborcha

• 1649-50 – stany księstwa świdnicko-jaworskiego bezskutecznie występują do cesarza z petycjami o zachowanie tolerancji religijnej – starostą księstwa zostaje gorliwy katolik Otto von Nostitz (1650)
• 1650 – wojska szwedzkie wycofują się ze Śląska po wypłaceniu im olbrzymiej kontrybucji
• 19.12.1652 – cesarz Ferdynand III Habsburg wydaje dekret nakazujący przeprowadzenie „redukcji” kościołów w księstwie świdnicko-jaworskim. Na podstawie dekretu na przełomie 1653 i 1654 odebrano protestantom wszystkie kościoły, a luterańskich pastorów i nauczycieli usunięto
 1653-68 – właścicielem Domanic, Pożarzyska oraz Mrowin z przysiółkami (Kalno-Wostówka, Weselina) generał-major armii cesarskiej Ludwig von Lopis markiz de Monterverques (od 1638 oficer garnizonu legnickiego, 1641-50 komendant garnizonu legnickiego, 1655-60 odpowiedzialny za bezpieczeństwo Śląska w związku z toczącą się na terenach Rzeczypospolitej wojną, 1660-68 komendant garnizonu głogowskiego)
 01.1654 – w okolicach Żarowa komisja redukcyjna, na czele z pułkownikiem cesarskim Christophem von Geschwandt przejmuje kościoły protestanckie
 04.01.1654 – komisja redukcyjna przybywa do Imbramowic opuszczonych wcześniej przez pastora Georga Hübnera (zarządzał również kościołem w Pożarzysku). Dzierżawca dóbr pana von Hundt, Wolff Büttner protestuje, lecz nie przeszkadza w przejmowaniu miejscowego kościoła przez cesarskich komisarzy i proboszcza z Bukowa, Kaspra Jakuba
 04.01.1654 – członkowie cesarskiej komisji redukcyjnej przejmują kościół w Pożarzysku i wprowadzają na urząd katolickiego proboszcza benedyktyna Carolusa Liepelta, który rezyduje w sąsiednich Domanicach (probostwo w Pożarzysku było spalone w czasie wojny) – tym samym przestaje istnieć samodzielna parafia w Pożarzysku, a kościół staje się świątynią filialną parafii Domanice
 6-8.01.1654 – członkowie cesarskiej komisji redukcyjnej nocują w Bukowie
 10.01.1654 – urzędnicy cesarscy przybywają do Łażan (opuszczonych wcześniej przez pastora Matthiasa Hoffmana i właściciela dóbr Sigmunda von Nostitz). Małżonka Siegmunda, Ewa von Nostitz pomimo zdecydowanego sprzeciwu wobec rekatolicyzacji, wydaje urzędnikom klucze od świątyni – przestaje istnieć samodzielna parafia łażańska, a kościół staje się świątynią filialną parafii Pastuchów 
• 06.11.1656 – oddany do użytku Kościół Pokoju w Świdnicy jedyną świątynią protestancką w ks. świdnickim po zakończeniu akcji redukcyjnej

- Leopold I Habsburg – cesarz rzymsko-niemiecki 1658-1705

Leopold I Habsburg

 1658 – klasztor krzeszowski nabywa za 1071 talarów (3 raty do 1661) wieś Bożanów – szybka odbudowa po zniszczeniach wojennych i utworzenie klasztornego folwarku
• 1663/64 – I wojna z Turcją (wywołana interwencją obu państw w Siedmiogrodzie)
• 1664 – wojska cesarskie dowodzone przez gen. Raimunda Montecuccoli pobite przez armie turecką w bitwie pod St.Gotthard/Raab. Upokarzający pokój w Vasvár (Eisenburg) na mocy, którego Węgry zostają podzielone, a Austria płaci trybut
 przed 1667 – odbudowa zniszczonego probostwa i remont kościoła w Imbramowicach (naprawiony dach, zawieszony trzeci dzwon zerwany latem 1654 podczas burzy, powstanie sklepienia chóru)
 przed 1667 – odbudowa folwarku w Marcinowiczkach i Pyszczynie
 1668 – pożar niszczy klasztorne zabudowania folwarczne w Kalnie
• 1669-71 – sprzysiężenie magnaterii węgierskiej zawiązane wskutek okrutnych prześladowań protestantów (dragonady, egzekucje, zsyłanie na galery)
 1671 – w kolejnym pożarze w Kalnie zniszczeniu ulega folwark klasztorny, sołectwo i część gospodarstw chłopskich 
• 1672-85 – powstanie antyhabsburskie na Węgrzech (tzw. powstanie kuruców, od 1678 pod wodzą Imre Thökölyego, który wzywa na pomoc Turków)
 03.1675 – klasztor krzeszowski nabywa za kwotę 20000 talarów wsie Kruków i Zastruże
 1675 – pod pretekstem tworzenia nowej parafii w Zastrużu, klasztor krzeszowski oderwał Kruków od kościoła pożarzyskiego. Przyłączając go ostatecznie do patronackiej parafii gościsławskiej, zyskał kontrolę nad dziesięciną i innymi świadczeniami kościelnymi płaconymi ze wsi
 16.05.1675 – biskup wrocławski wydaje opatowi krzeszowskiemu zgodę na wybudowanie kościoła w Zastrużu 
 1680 – opat krzeszowski Bernard Rosa zwraca się do biskupa wrocławskiego z prośbą o zgodę na wybudowanie w Wierzbnej domu klasztornego dla zakonników 
 przed 1683 – powstają nowe zabudowania folwarczne w Wierzbnej (przed 1784 miały kształt dwóch połączonych wspólnym skrzydłem czworoboków z wewnętrznymi dziedzińcami). Na ten okres datowane jest powstanie urządzeń wodociągowych z wieżą ciśnień, które zaopatrywały w wodę folwark i założenie pałacowe powstałego w 1683 przeoratu 
 02.05.1683 – zebrana we francuskim Citeaux kapituła generalna zakonu cystersów zatwierdza plan budowy domu klasztornego we Wierzbnej i nadaje prawo swobodnego obsadzania przeoratu oraz wymiany zakonników między Krzeszowem a Wierzbną 
 1683 – po utworzeniu przeoratu w Wierzbnej, następuje przebudowa istniejącego dworu (siedziba administratora folwarku) na okazałą rezydencję (dobudowa dwóch skrzydeł – założenie na planie podkowy, budynek dwukondygnacyjny z dachem czterospadowym z facjatami) – pełniącą funkcje reprezentacyjno-administracyjne przeoratu i kurii majątkowej Bożanów – Kalno – Wierzbna
 1683 – klasztor krzeszowski powiększa folwark w Kalnie o sołectwo i dobra karczemne
• 1683-99 – II wojna z Turcją
• 1683 – wielki wezyr Kara Mustafa oblega Wiedeń, broniony przez wojska cesarskie pod dowództwem hrabiego Rüdigera von Starhemberga
• 12.09.1683 – połączone wojska polsko-austriacko-niemieckie pod wodzą króla polskiego Jana III Sobieskiego rozbijają armię turecką pod Kahlenberg 
• 1684 – pod protektoratem papieża Innocentego XI zawiązana zostaje Liga Święta (Austria, Polska, Wenecja, od 1686 Rosja) przeciw Turcji
• 1685 – cesarz Leopold I nakłada jednorazowy podatek na dobra nabyte przez instytucje kościelne w ciągu ostatnich 60 lat 
 1685 – klasztor krzeszowski płaci 1596 guldenów podatku za nabyte w 1658 majętności bożanowskie 
 1686 – klasztor krzeszowski płaci 6950 talarów podatku za nabyte w 1675 wsie Kruków i Zastruże (odwołanie opata krzeszowskiego, wedle którego wsie zostały odzyskane przez klasztor a nie zakupione, zostało nieuwzględnione przez zwierzchnie władze kościelne)

Klasztor w Krzeszowie na rysunku M.L.Willmanna z 1678 roku

• 1686 – wojska cesarskie w ofensywie wypierają stopniowo Turków z obszaru Węgier
• 1686 – zawiązanie Ligii Augsburskiej (Austria, Bawaria i mniejsze kraje południowoniemieckie) przeciw zaborczej polityce króla Francji Ludwika XIV, który zajmuje prowincje i miasta graniczne (tzw. reuniony) na podstawie orzeczeń francuskich izb sądowych (zajęcie Strasburga 1681, Luksemburga 1684 – w związku z prowadzoną wojną przeciw Turcji, uznanie reunionów przez cesarza Leopolda I oraz kraje Rzeszy w rozejmie z Ratyzbony 1684)
 16.06.1686 – pierwsza wzmianka pisemna o dworze w Mikoszowej (widniejąca na wieży data 1664 wskazuje jednak na jego wcześniejsze istnienie)
 1686-87 – klasztor krzeszowski rozgranicza Kruków i Zastruże z sąsiednimi wsiami 
 lata 80-te – przed 1687 – rozporządzenie opata krzeszowskiego Bernarda Rosy, aby wszyscy mieszkańcy dóbr klasztornych (Kalno, Wierzbna oraz nabyte w 1658 i 1675 – Bożanów, Kruków, Zastruże) przeszli na katolicyzm. Protestantom, którzy nie chcieli zmienić wiary, zezwolono na opuszczenie swoich domostw i emigrację, lecz bez odszkodowania za pozostawiony dobytek. Protestantom nie wolno było osiedlać się również w Bukowie (w posiadaniu biskupstwa wrocławskiego) i w Mielęcinie (w posiadaniu strzegomskiego klasztoru benedyktynek)
 15.11.1687 – protestanccy poddani klasztorni z Wierzbnej bezskutecznie składają u starosty księstwa świdnickiego suplikę (skargę) przeciwko akcji rekatolizacyjnej prowadzonej przez klasztor krzeszowski (w 1709 w Wierzbnej nie mieszka już żaden protestant)
• 1687 – sejm w Preszburgu (Bratysława) – korona węgierska staje się dziedziczna w męskiej linii dynastii Habsburgów
• 1688 – oblężenie Belgradu przez wojska cesarskie
• 1688-97 – wojna Ligi Augsburskiej z Francją (Austria po raz pierwszy w dziejach prowadzi wojnę na dwa fronty: Francja i Turcja) po zgłoszeniu pretensji do Palatynatu przez Ludwika XIV i wkroczeniu wojsk francuskich do płd. Niemiec
 1689-92 – właściciel Kalna-Wostówki, Mrowin, Pożarzyska i Domanic hrabia Hermann von Oppersdorf jako gorliwy katolik stwarza korzystne warunki do osiedlania się w swoich posiadłościach dla katolików, a poddanych protestanckich próbuje nakłonić do zmiany wiary. Trudne warunki życia w dobrach von Oppersdorfa skłaniają protestanckich chłopów do porzucania swoich gospodarstw i migracji 
• 1689 – powstanie wielkiej koalicji przeciw Francji (do Austrii, Bawarii i krajów płd. Rzeszy dołącza Holandia, Hiszpania, Szwecja, Anglia). Walki toczone w Palatynacie, który zostaje spustoszony 
• 1691 – zdobycie twierdzy Nisz i zwycięstwo nad wojskami tureckimi w bitwie pod Zarankomény. Zajęcie Siedmiogrodu 
 1692-94 – Karl Joseph von Oppersdorf (właściciel Domanic, Kalna-Wostówki, Mrowin i Weseliny) zakłada w pobliżu Mrowin folwark – Karlshof (ob. Bratoniów)
 do ok.1693 – powstaje nowa zabudowa folwarczna w Krukowie (2 domy mieszkalne, budynek gospodarczy, owczarnia, 2 stodoły, piekarnia) 
 1693 – właściciele Siedlimowic – von Tschirnhausowie wykupują przywilej warzenia piwa i produkcji słodu 
 1695 – pierwsza wzmianka o nowo powstałym kościele w Zastrużu 
 ok. 1695 – rozpoczęty zostaje remont-przebudowa (podwyższona fasada płn. skrzydła w stylu barokowym) zniszczonego w czasie wojny trzydziestoletniej pałacu w Zastrużu. Klasztor krzeszowski przeznacza na ten cel 12000 guldenów. Po remoncie-przebudowie obiekt pełni funkcje reprezentacyjno-administracyjne kurii majątkowej Zastruże – Kruków – Gościsław
 1696 – klasztor krzeszowski wykupuje za 600 guldenów przywilej warzenia piwa i produkcji słodu w Zastrużu 
 1696 – zakończona zostaje rozbudowa dużego młyna w Wierzbnej
 ok. 1696 (przed 1729 ?) – w Wierzbnej powstaje budynek klasztorny, tzw. długi dom (część płd. – pomieszczenia konwentu z kaplicą, część płn. – zaplecze gospodarcze z browarem w piwnicy. Budynek na planie wydłużonego prostokąta – 95,7x12 m,  dwukondygnacyjny z bardzo skromnymi elewacjami i detalem architektonicznym)
• 1697 – ks. Eugeniusz sabaudzki obejmuje dowództwo nad wojskami austriackimi.
 11.08.1697 – wojska cesarskie pokonują armię turecką pod Zentą. W bitwie ginie brat właściciela dóbr pyszczyńskich Ernst Heinrich von Reichenbach, który służył w regimencie dragońskim

Bitwa pod Zentą 11 sierpnia 1697 roku

• 1697 – wojska cesarskie zdobywają Sarajewo 
• 1697 – pokój z Francją w Rijswijk – Ludwik XIV rezygnuje ze zdobyczy na rzecz zawarcia pokoju, zatrzymuje jednak Strasburg i reuniony w Alzacji 
 1698 – klasztor lubiąski zrzekł się za jednorazowym odszkodowaniem praw do pobierania czynszu z Krukowa na rzecz klasztoru krzeszowskiego 
 1698 – klasztor krzeszowski wykupuje za 900 guldenów anulowany w 1650 przywilej warzenia piwa i produkcji słodu w Bożanowie 
 1698 – ukończenie budowy nowego młyna wodnego nad Strzegomką w Zastrużu 
 koniec lat 90-tych XVII w. – powstają nowe zabudowania folwarczne w Zastrużu (dom mieszkalny, obora, owczarnia, stodoła otaczają z trzech stron wielki dziedziniec, który od południowego-wschodu zamykał pałac) 
 1699 – w folwarku zastrużańskim ukończona zostaje budowa gorzelni 
• 1699 – pokój z Turcją w Karłowicach – Austria przyłącza Węgry, Siedmiogród i staje się mocarstwem
 1700 – kosztem 1000 talarów klasztor krzeszowski dobudowuje do ukończonego 4 lata wcześniej młyna w Wierzbnej drugi obiekt tego typu, specjalizujący się w produkcji kaszy i śrutu 
• 1700 – król Hiszpanii Karol II Habsburg przekazuje w testamencie całe dziedzictwo Filipowi ks. D’Anjou. Rozwiązanie to zagraża równowadze europejskiej (zagarnięcie dziedzictwa hiszpańskiego może przyczynić się do powstania francuskiego światowego mocarstwa)
• powstaje wielka koalicja złożona z Wielkiej Brytanii, Holandii, Austrii, Prus, Hanoweru, Portugalii, Rzeszy (1702) i Sabaudii (1703) przeciw Francji sprzymierzonej z Bawarią i arcybiskupstwem Kolonii 
• 1701-14 – wojna o sukcesję hiszpańską pomiędzy wielką koalicją a Francją i jej sprzymierzeńcami 
• pierwsza wojna w dziejach nowożytnych, która rozgrywa się w Hiszpanii, Włoszech, płd. Niemczech, Niderlandach na oceanach i na Morzu Północnym
 1702 – z inicjatywy klasztoru krzeszowskiego powstaje nowy młyn wodny nad Strzegomką w Krukowie 
• 1704 – Brytyjczycy zdobywają Gibraltar. Naczelny wódz sił angielsko-holenderskich John Churchill ks. Marlborough i dowódca wojsk austriackich ks. Eugeniusz sabaudzki kilkakrotnie pokonują armię francuską w Bawarii, Niderlandach i Włoszech: Höchstädt (1704), Ramilies, Turyn (1706), Oudenaarde (1708), Malplaquet (1709)

- Józef I Habsburg – cesarz rzymsko-niemiecki 1705-11

Józef I Habsburg

• 1705 – cesarz Józef I kontynuuje hiszpańską wojnę sukcesyjną po stronie wielkiej koalicji
• 1703-11 – powstanie antyhabsburskie na Węgrzech (pod wodzą Franciszka II Rakoczego, który w 1707 zdetronizował panującego Franciszka I)
• 1711 – pokój w Szatmár – Węgry rządzą się własnym, lecz zatwierdzonym przez Sejm Rzeszy prawem
• 1711 – po 7 latach od rozpoczęcia działań zbrojnych w hiszpańskiej wojnie sukcesyjnej Francja jest wycieńczona finansowo. Propozycje pokojowe króla Francji Ludwika XIV (rezygnacja z Hiszpanii, ewakuacja z Alzacji) upadają z powodu wygórowanych roszczeń zwycięzców. Punkt zwrotny w wojnie powodują dwa wydarzenia: upadek dotychczasowego rządu w Wielkiej Brytanii i odwołanie naczelnego wodza sił angielsko-holenderskich Johna Churchilla ks. Marlborough, a także śmierć cesarza austriackiego Józefa I, którego następcą zostaje Karol VI Habsburg. Pojawia się możliwość połączenia Austrii z Hiszpanią a tym samym możliwość powstania nowego światowego mocarstwa Habsburgów. Dochodzi zatem do porozumienia między Francją i państwami morskimi

- Karol VI Habsburg – cesarz rzymsko-niemiecki 1711-1740

Karol VI Habsburg

• 1713 – pokój w Utrechcie kończy wojnę o sukcesję hiszpańską. Austrii przypadają: płd. Niderlandy, Neapol (utrzymany do 1735), Sardynia (1720 zamieniona na Sycylię – utrzymana do 1735)
• 1713 – polityka cesarza Karola VI koncentruje się wokół tzw. sankcji pragmatycznej, która ma zagwarantować następstwo tronu także w linii żeńskiej (Maria Teresa, ur. 1717) – sankcję uznaje Hiszpania (1725), Prusy (1728), Wielka Brytania (1731), Francja (1738)
• 1714 – pokój w Rastatt i Baden kończy ostatnie działania zbrojne w hiszpańskiej wojnie sukcesyjnej prowadzone jeszcze przez Austrię i kraje Rzeszy  
• 1716-18 – III wojna z Turcją 
• 1716-17 – wojska cesarskie pod wodzą ks. Eugeniusza sabaudzkiego pokonują armie turecką pod Peterwardein i Timisoara
 1716 – w folwarku zastrużańskim wybudowana zostaje druga stodoła drewniana na kamiennej podmurówce 
• 1718 – pokój pożarewacki z Turcją – państwo Habsburgów osiąga największe w swej historii terytorium 
• 1719 – układ między Saksonią, Austrią i Anglią, w którym zobowiązano się utrzymać niezależność Rzeczypospolitej (od 1717 w unii personalnej z Saksonią)
 1719 – kosztem 712 talarów klasztor krzeszowski otacza murem powstały w pobliżu pałacu w Zastrużu ogród użytkowo-rekreacyjny 
 1720 – klasztor krzeszowski wykupuje za 25 guldenów przywilej wolnej sprzedaży soli w Bożanowie i Wierzbnej
 1721 – ukończony zostaje murowany spichlerz w Krukowie, a cały teren folwarczno-ogrodowy otoczony jest kamiennym murem 
 1725 – wykup przywileju wolnej sprzedaży soli za 25 guldenów przez klasztor krzeszowski dla Krukowa, Zastruża i Gościsławia 
 1727 – przebudowa pałacu (dobudowa kaplicy) w Pyszczynie i rozbudowa folwarku dziełem właściciela wsi Heinricha Gottfrieda von Spättgen 
 1729 – zawaliła się wieża kościoła w Bukowie (odbudowana pod kon. XIX w.)
 1729 – protestancki właściciel dóbr domanicko-pożarzyskich Karl Ferdinand von Seherr-Thoss zmusza swoją działalnością do opuszczenia Pożarzyska i Domanic przez kilka katolickich rodzin i proboszcza, który przeprowadza się do Imbramowic 
• 1732 – traktat Loewenwolda (przymierze trzech czarnych orłów), tajny układ Rosji, Austrii i Prus w sprawie następstwa tronu w Rzeczypospolitej po śmierci Augusta III. Wykluczał wybór kandydata z dynastii Wettinów i Stanisława Leszczyńskiego – układ niezrealizowany
• 1733-35 – wojna o sukcesję polską. Toczona przez Francję, Hiszpanię i Sardynię przeciw Austrii i Rosji, na obszarze Rzeczypospolitej i w zachodniej Europie. W skutek interwencji wojsk sasko-rosyjskich, Stanisław Leszczyński ucieka do Prus, a na tronie zasiada August III Wettin. Wojska sasko-rosyjskie rozbijają w 1735 partyzantkę konfederacji Dzikowskiej, występującej przeciw Wettinowie i w obronie niezależności. Pokój wiedeński 1735 – Stanisław Leszczyński zrzekł się korony polskiej (otrzymał Księstwo Lotaryngii od swojego zięcia króla Francji Ludwakia XV), a August III został królem Polski 
 1735 – pierwsza wzmianka pisemna o dworze w Marcinowiczkach, który był wówczas siedzibą właścicieli folwarku – rodziny von Haugwitz 
 1736 – zniszczeniu w pożarze ulega karczma w Mikoszowej – wkrótce odbudowana 
• 1737-39 – IV wojna z Turcją
• 1739 – pokój w Belgradzie – Austria traci płn. Serbię i Małą Wołoszczyznę

- Maria Teresa Habsburg – władczyni Austrii, królowa Czech i Węgier od 1740, cesarzowa rzymsko-niemiecka od 1745

Maria Teresa Habsburg

• 1740 – po śmierci Karola VI Saksonia i Bawaria zgłaszają roszczenia do tronu austriackiego. Sojusz Francji, Bawarii, Saksonii, Hiszpanii, Prus (wojny śląskie) przeciw prawu Marii Teresy, córki cesarza Karola VI do sukcesji tronu cesarskiego i posiadłości Habsburskich
• 1740-48 – wojna o sukcesję austriacką pomiędzy Austrią wspartą przez Wielką Brytanię a krajami sprzymierzonymi
• 1740-42 – pierwsza wojna śląska – król pruski Fryderyk II wykorzystując trudną sytuację monarchii habsburskiej po śmierci cesarza Karola VI, wkroczył ze swoimi wojskami na Dolny Śląsk, który w ciągu kilku tygodni został niemal w całości opanowany
• 01.01.1741 – oddziały pruskie pod dowództwem marszałka Kurta von Schwerina wkraczają do Świdnicy 
• 03.01.1741 – wojska pruskie ks. Leopolda von Dessau podczas przemarszu przez Wrocław, zajmują podstępnie miasto – początek pruskiego panowania nad Wrocławiem
• 10.04.1741 – w zwycięskiej bitwie pod Małujowicami koło Brzegu wojska pruskie zatrzymują kontrofensywę austriacką
• 31.08.1741 – obsadzający Sobótkę oddział piechoty pruskiej odpiera atak lekkiej jazdy cesarskiej, zadając jej dotkliwe straty. Docierające w okolice Świdnicy podjazdy austriackie również nie odnoszą większych sukcesów

1740-1742 – Śląsk zajęty przez Fryderyka II Hohenzollerna i włączony do Królestwa Pruskiego

- Fryderyk II Hohenzollern (zw. Wielkim) – król pruski 1740-86

Fryderyk II Hohenzollern zw. Wielkim

• 07.11.1741 – we Wrocławiu na ratuszu stany śląskie składają uroczysty hołd nowemu władcy –królowi Prus Fryderykowi II Hohenzollernowi
 1741 – jesienią z rozkazu Fryderyka II dokonano nowego podziału administracyjnego Śląska: utworzenie departamentu wrocławskiego (w jego skład ks. świdnickie i wrocławskie) i głogowskiego. Departamenty podzielone na powiaty (Kreisy): Powiat Środa Śląska (Buków, Pyszczyn), Powiat Świdnica (Bożanów, Gołaszyce, Imbramowice, Kalno, Kruków, Marcinowiczki, Mrowiny, Pożarzysko, Siedlimowice, Tarnawa, Wierzbna, Żarów), Powiat Strzegom (Łażany, Mielęcin, Mikoszowa, Przyłęgów, Zastruże)
 1741 – władze pruskie przyznały protestantom śląskim swobodę kultu i zrzeszania się w gminy, utrzymane zostały jednak feudalne regulacje prawne między panem a poddanym (dziesięcina i inne świadczenia na rzecz proboszczów katolickich). Stąd też w majętnościach klasztornych (Bożanów, Kalno, Kruków, Wierzbna, Zastruże) protestanci nie osiedlali się (właściciele Gołaszyc – von Motschelnitzowie, przynajmniej do 1666 odmawiali płacenia dziesięciny i innych świadczeń proboszczowi wierzbneńskiemu). Protestanci nie odzyskali również odebranych im w poł. XVII w. kościołów (Imbramowice, Łażany, Pożarzysko). Budowę nowych świątyń protestanckich utrudniały z kolei ograniczenia urzędowe (zakaz tworzenia własnej sieci parafialnej i zakaz budowy świątyni w miejscowości, w której znajdował się kościół katolicki, ponadto gmina protestancka zobowiązana była wykazać, że posiada wystarczające środki na budowę oraz, że budowa nie naruszy praw i przywilejów katolików) – ranga powstających świątyń protestanckich ograniczona do roli domu modlitwy (Bethaus) bez prawa posiadania wież i zakładania dzwonów
• 1741 – jesienią działania wojenne przerywa zawarcie 2 miesięcznego rozejmu, lecz pod koniec roku wojska pruskie wkraczają do Czech i na Morawy
 1741 – wojskowe władze pruskie nakładają na klasztorne majętności wierzbneńskie kontrybucję w wysokości 943 talarów, która zostaje zapłacona przez Krzeszów
 1741 – klasztor krzeszowski płaci kontrybucję w wysokości 2143 talarów nałożoną przez wojskowe władze pruskie na majętności we wsi Kalno
 1742 – właściciel Mrowin i kilku sąsiednich majątków Samuel Adolf von Winterfeld występuje do nowego władcy Śląska Fryderyka II z prośbą o zgodę na wybudowanie w Mrowinach domu modlitwy (Bethausu) dla protestantów. Fakt, iż von Winterfeld służył wcześniej w armii pruskiej (ok. 1713-29) w randze podpułkownika kawalerii sprawia, że zgoda na wybudowanie świątyni zostaje wydana bardzo szybko i to bez zbędnych ograniczeń prawnych (zezwolenie na dobudowanie wieży i zawieszenie dzwonów)
• 17.05.1742 – rozbicie wojsk austriackich w bitwie pod Chotusicami
 22.07.1742 – w prowizorycznie zaadoptowanej stodole w Mrowinach odbywa się pierwsze nabożeństwo protestanckie odprawione przez pastora ze Świdnicy
• 28.08.1742 – zawarcie traktatu pokojowego w Berlinie – przejście pod panowanie pruskie znacznej części Śląska (bez ks. cieszyńskiego i opawskiego)
 10.1742 – pastorem w Mrowinach zostaje Johann Georg Lemberg
 10.06.1743 – ukończona zostaje budowa plebanii w Mrowinach 
• 14.08.1743 – wyrzeczenie się we Wiedniu przez stany korony czeskiej praw do odstąpionej Prusom części Śląska
 18.08.1743 – odbywa się uroczyste poświęcenie Bethausu wybudowanego w Mrowinach 
 1744 – do domu modlitwy (Bethausu) w Mrowinach dobudowana zostaje 25-metrowa wieża zwieńczona hełmem i zegarem, na której (10.1746) zawieszone zostają 3 dzwony – jedyna świątynia protestancka w okolicy, która pomimo obowiązujących zakazów prawnych posiada wieżę z zawieszonymi dzwonami 
• 1744-45 – druga wojna śląska – próba odzyskania utraconego obszaru Śląska przez Austrię, która zawiera sojusz ze Saksonią 
• 04.06.1745 – dowodzona przez Fryderyka II armia pruska rozbija wojska austriacko-saskie  w bitwie pod Dobromierzem. Działania wojenne przenoszą się na obszar Czech i Saksonii

Zwycięstwo wojsk pruskich w bitwie pod Dobromierzem 4 czerwca 1745 roku

• 30.09.1745 – wojska pruskie rozbijają armię austriacką w bitwie pod Zdar (Soor)
• 15.12.1745 – wojska saskie pokonane przez siły pruskie w bitwie pod Kesseldorf
• 25.12.1745 – traktat pokojowy w Dreźnie – utrzymanie pruskiego posiadania Śląska
• 1747/48 – rozpoczęcie budowy twierdzy w Świdnicy
• 01.1756 – konwencja westminsterska (sojusz) między królem Prus Fryderykiem II (w obawie przed izolacją państwa) i Wielką Brytanią (dla obrony Hanoweru – unia personalna z Wielką Brytanią od 1714)
• 05.1756 – układ wersalski – sojusz austriacko-francuski (odwrócenie przymierzy przez ks. Wenzla Antona von Kaunitz-Ritberga, kanclerza Austrii kierującego jej polityką zagraniczną, który przekonuje Marię Teresę do ugody z Francją i zawiązania koalicji przeciw Prusom (początkowo obronna, potem zaczepna). Przystępuje do niej Rosja, Saksonia, Szwecja, Rzesza (bez Hanoweru, Hesji-Kassel i Brunszwiku, które sprzymierzają się z Prusami i Wielką Brytanią)
• 1756-63 – wojna siedmioletnia – pomiędzy głównymi sojuszami: francusko-austriackim i angielsko-pruskim oraz krajami z nimi związanymi (wojna wywołana zaborem Śląska przez Prusy oraz brytyjsko-francuską rywalizacją kolonialną – wojna w Ameryce płn. i w Indiach)
• 08.1756 – Fryderyk II chcąc zapobiec planowanej na 1757 wspólnej akcji zbrojnej koalicjantów przeciw Prusom, atakuje Saksonię, która po kapitulacji sił saskich w Pirnie staje się jego bazą wypadową (Fryderyk II próbuje zaatakować każdego ze sprzymierzonych oddzielnie i zniszczyć jego siły w decydującej wyniszczającej bitwie, gdyż koalicja ma ogromną przewagę potencjału militarnego i dwukrotnie liczniejszą armię)
• 01.1757 – włączenie do majątku łażańskiego kolonii i obszaru leśnego Hummel
• 18.06.1757 – zwycięstwo wojsk austriackich nad pruskimi w bitwie pod Kolinem
• 04.09.1757 – w trakcie ofensywy na Śląsku wojska austriackie opanowują Jawor i Strzegom
• 09.11.1757 – wojska austriackie po 17-dniowym oblężeniu zdobywają Świdnicę
 1757-62 – kwaterunek i kontrybucje pieniężno-żywnościowe wojsk austriackich (1757, 1761) oraz pruskich (1758, 1762) w Bożanowie i Wierzbnej oraz innych miejscowościach
• 21.-22.11.1757 – armia pruska pod dowództwem ks. von Bevern przegrywa bitwę na przedpolu Wrocławia. Komendant pruskiego garnizonu poddaje miasto Austriakom 24.11.1757
• 05.11.1757 – klęska armii francusko-niemieckiej w bitwie pod Rossbach 
• 05.12.1757 – wojska austriackie rozbite przez armię pruską w bitwie pod Lutynią
• 07.-19.12.1757 – oblężenie i zdobycie przez wojska pruskie Wrocławia. Austriacka 15-tysięczna załoga pod dowództwem gen. Sprechera von Bernegga kapituluje pod naciskiem mieszczaństwa 
• 1757-58 – wojska rosyjskie zadają klęskę siłą pruskim w bitwie pod Gross Jägersdorf i zajmują Prusy Wschodnie
 12.1757-04.1758 – w pałacu i przeoracie wierzbneńskim kwateruje sztab pruskiego korpusu oblężniczego gen. von Treschow
• 18.04.1758 – po 3 miesięcznej blokadzie i 16-dniowym oblężeniu oddziały pruskie odbierają Austriakom Świdnicę

Świdnica oblężona przez wojska pruskie w 1758 roku

• 1758 – w bitwie pod Krefeld wojska francuskie zostają pokonane przez siły brytyjskie dowodzone przez Ferdynanda brunszwickiego
• 1758 – wojska austriackie pod dowództwem marszałka Gedeona Ernesta von Laudona zadają klęskę armii pruskiej pod Hochkirch
• 1759 – kolejna ofensywa armii francuskiej zostaje zatrzymana przez wojska brytyjskie pod Minden 
• 1759 – połączone siły austriacko-rosyjskie niszczą niemal zupełnie wojska pruskie w bitwie pod Kunowicami (Kunersdorf). Prusy ratuje niezgoda wśród zwycięzców. Berlin zostaje złupiony
• 1760 – zwycięstwa wojsk pruskich w bitwach pod Legnicą i Torgau, nie powstrzymują ofensywy liczniejszych sił koalicji
• 1760 – od wiosny do jesieni wojska austriackie z pomocą oddziałów rosyjskich opanowują prawie cały Śląsk z wyjątkiem kilku twierdz w tym Świdnicy, obsadzonych przez załogi pruskie
• 31.07.-4.08.1760 – licząca 50000 żołnierzy armia austriacka pod dowództwem marszałka Gedeona Ernesta von Laudona bezskutecznie oblega Wrocław broniony przez zaledwie 3-tysięczną załogę pruską dowodzoną przez gen. Fryderyka Bogusława von Tauentzien
 1760/61 – zimę oddziały austriackie i rosyjskie spędzają na Śląsku, m.in. kwaterunek i nakładanie kontrybucji przez wojska rosyjskie w Mikoszowej, Przyłęgowie, Zastrużu oraz niewątpliwie innych miejscowościach w pobliżu Żarowa.
 1761 – wzniecony przez żołnierzy rosyjskich pożar w Przyłęgowie niszczy zabudowania jednego z folwarków, 2 gospodarstwa kmiece i 2 gospodarstwa zagrodnicze
• 1761 – William Pitt hrabia Chatham zostaje odwołany ze stanowiska brytyjskiego sekretarza stanu – brytyjska pomoc militarna dla Prus zostaje wstrzymana
 08.-09.1761 – próba obrony Śląska przez króla pruskiego Fryderyka II w oparciu o twierdzę świdnicką. W umocnionym obozie koło Bolesławic Świdnickich, którego jednym z elementów były umocnienia-cytadela w Wierzbnej, skupiono silną armię pruską. Wojska austriacko-rosyjskie skoncentrowały się pod Strzegomiem. Do decydującej bitwy jednak nie doszło a armia pruska 26.09.1761 wycofała się ze zajmowanych pozycji poza Śląsk
• 30.09./01.10.1761 – 15 tys. cesarski korpus gen. Ernsta Gedeona Laudona zajmuje Świdnicę
• 1762 – zwrot w wojnie przynosi przypadek (tzw. „cud domu brandenburskiego”). Po śmierci carycy Elżbiety, zimą tego roku Rosja opuszcza koalicję i czasowo przechodzi na stronę pruską. Wielki wielbiciel Fryderyka II – car rosyjski Piotr III zostaje zamordowany a nowa władczyni imperium rosyjskiego caryca Katarzyna II wycofuje wojska rosyjskie z wojny
 06.-07.1762 – próba obrony wojsk austriackich w oparciu o twierdzę świdnicką i umocnione pozycje między Górą Pyszczyńską, a Sobótką. W Pożarzysku od 04.1762 skoncentrowana zostaje straż przednia wojsk austriackich pod dowództwem feldmarszałka Leopolda Dauna. Do starcia na tym obszarze jednak nie doszło, gdyż na wieść o zbliżającej się od strony Wrocławia silnej armii prusko-rosyjskiej wojska cesarskie wycofały się za Świdnicę w okolice Świebodzic i Wałbrzycha
• 20.08-21.08.1762 – w bitwie pod Burkatowem i Lutomią wojska austriackie zostają pokonane i wycofują się w kierunku Kłodzka 

Zmagania w bitwie pod Burkatowem i Lutomią w 1762 roku

 09.10.1762 – po kilkutygodniowym oblężeniu przez wojska pruskie kapituluje 9-tysięczna załoga austriacka broniąca Świdnicy. W pałacu wierzbneńskim kilka dni kwaterował pruski gen. Fryderyk Bogusław von Tauentzien
• 1762 – brak środków zmusza Francję i Szwecję do zaniechania działań wojennych. Austria zmuszona jest podjąć negocjacje
• 1763 – pokój w Hubertusburgu kończy wojnę siedmioletnią – bez zmian terytorialnych, ale z ważnymi konsekwencjami politycznymi, gdyż równowagę europejską komplikuje pojawienie się piątego mocarstwa – Prus
• po 1763 – rywalizacja prusko-austriacka w Rzeszy Niemieckiej. Obie monarchie na przemian próbują znaleźć oparcie w Rosji (1764 – przymierze prusko-rosyjskie, 1781 – przymierze austriacko-rosyjskie)
• 1768-74 – wojna rosyjsko-turecka (wojna polska), wywołana ingerencją obu państw w czasie elekcji w Polsce. Aby zapobiec zajęciu Mołdawii i Wołoszczyzny przez Rosję, Austria sprzymierza się z Turcją. Królestwo Prus w ramach mediacji w konflikcie bałkańskim zwraca uwagę zwaśnionych mocarstw na Rzeczypospolitą
• 1772 – po rocznych negocjacjach prusko-austriacko-rosyjskich, I rozbiór Rzeczypospolitej przypieczętowuje konwencja petersburska. Rosja rezygnuje z Mołdawii i Wołoszczyzny w zamian za polskie Inflanty, płn. część województwa płockiego, prawie całe województwo witebskie i mścisławskie oraz płd.-wsch. część województwa mińskiego. Królestwo Prus zajmuje Warmię, województwo pomorskie, malborskie, chełmińskie, pas ziem nad Notecią i Gopłem. Austria zajmuje płd. część województwa krakowskiego i sandomierskiego, województwo ruskie, część bełskiego oraz wołyńskiego i podolskiego (Galicja)
• 1777 – cesarz austriacki Józef II próbuje po wygaśnięciu panującej w Bawarii linii Wittlesbachów wzmocnić pozycję Austrii w Rzeszy. Proponuje ich sukcesorowi, Karolowi Teodorowi, elektorowi Palatynatu, plan zamienny (Dln. Bawaria i Grn. Palatynat za Dln. Austrię)
• 1778/79 – zamiary cesarza Józefa II, prowadzą do wybuchu wojny prusko-austriackiej o sukcesję bawarską (tzw. wojna kartoflana). W wyniku działań zbrojnych ucierpiały miejscowości i ludność kotliny kłodzkiej, okolice Ząbkowic Śląskich, Dzierżoniowa i Kamiennej Góry. Wojska pruskie wkraczają do Czech. Współregentka Maria Teresa zmusza Józefa II do zakończenia wojny
• 1779 – pokój w Cieszynie – gwarantowany przez Rosję – przynosi Austrii Innviertel (część Tyrolu)
• 1782 – pożar niszczy większość zabudowań gospodarczych folwarku w Łażanach
 po 1783-1789 – z inicjatywy Josepha Maximiliana von Matuschka-Spättgen w Pyszczynie wzniesiony zostaje budynek teatru
• 1785 – na przymierze austriacko-rosyjskie z 1781 i próbę zamiany Belgii na Bawarię, Prusy odpowiadają zawiązaniem Ligii Książąt Rzeszy (Fürstenbund), broniącej postanowień pokoju westfalskiego z 1648. Austria nie jest już w stanie przeciwstawić się Prusom na terenie Rzeszy
 1783-1794 – rozbudowa folwarku w Pyszczynie
 06.08.1784 – pożar niszczy zabudowania gospodarcze przeoratu w Wierzbnej
 lata 80-te XVIII w. – na polecenie opata krzeszowskiego Placidusa Mundferinga powstaje w Wierzbnej nowy wielki kompleks budynków folwarcznych zorganizowany wokół 3 dziedzińców

- Fryderyk Wilhelm II – król pruski 1786-97

Fryderyk Wilhelm II

 18.10.1789 – pożar kilku zabudowań gospodarczych (zniszczona piekarnia) w Bukowie
• 29.03.1790 – zawarty obronny sojusz prusko-polski, gwarantuje pomoc wojskową w razie konfliktu z Rosją. Prusy chcą przyłączenia Gdańska i Elbląga do swego państwa w zamian za powrót do Rzeczypospolitej obszaru Małopolski południowej. Sejm polski nie wyraża jednak zgody na żadne zmiany terytorialne i 09.1790 uchwala ustawę o niepodzielności ziem polskich. Wobec nowej sytuacji w Europie i w związku z rewolucją we Francji Prusy zawierają sojusz z Rosją (potajemne rozmowy prusko-rosyjskie o kolejnym rozbiorze Rzeczypospolitej i likwidacji Konstytucji 3 maja)
• 1790 – w konwencji w Reichenbach (Dzierżoniów), Austria ustępuje żądaniom Prus i musi wycofać się z wojny przeciw Turcji 1787-91
• 07.1792 – przystąpienie Królestwa Prus do wojny z Francją po stronie Austrii (wojna I koalicji z Francją) za cenę zgody na II rozbiór Rzeczypospolitej
• 20.09.1792 – wojska francuskie zadają klęskę armii austriacko-pruskiej w bitwie pod Valmy. Odwrót wojsk pruskich
• 23.01.1793 – II rozbiór Rzeczypospolitej (traktat rozbiorowy rosyjsko-pruski). Królestwo Prus zajmuje Gdańsk, Toruń, województwo poznańskie, gnieźnieńskie, kaliskie, sieradzkie, łęczyckie, brzesko-kujawskie, płockie, ziemię dobrzyńską, część województwa rawskiego i inowrocławskiego
 07.04.1793 – pożar niszczy probostwo i 3 zagrody kmiece w Bukowie
 1794 – pożar w Mielęcinie niszczy kuźnię i 6 gospodarstw
 1794-96 – rozbudowa pałacu w Pyszczynie (podwyższenie i powiększenie istniejącego budynku i dobudowanie nowego skrzydła) przez właściciela dóbr Josepha Maximiliana von Matuschka-Spättgen
• 05.1794 – 17-tysięczny korpus pruski wkracza od strony Śląska na teren Rzeczypospolitej –porozumienie z Rosją i włączenie się Królestwa Pruskiego do walki z powstaniem kościuszkowskim w Polsce (24.03.-16.11.1794)
• 06.06.1794 – połączone siły rosyjsko-pruskie zadają klęskę wojskom polskim w bitwie pod  Szczekocinami
• 15.06.1794 – wojska pruskie zajmują Kraków
• 07.-08.1794 – bezskuteczne oblężenie Warszawy przez wojska pruskie
• 28.08.1794 – niepomyślny rezultat bitwy o Warszawę załamuje pruski plan zdobycia tego miasta
• 06.09.1794 – na wieść o wybuchu powstania w Wielkopolsce (20-23.08.1794) i jego rozszerzaniu się (pomoc powstańcom 17.09-21.10.1794 udzielił korpus wojska dowodzony przez gen. J.H. Dąbrowskiego), wojska pruskie wycofują się spod Warszawy
• 1795 – rozpoczęte 11.1794 rokowania prusko-francuskie zakończone zostają podpisaniem separatystycznego pokoju w Bazylei. Aby zapewnić sobie swobodę działania w Polsce, Królestwo Pruskie rezygnuje z ziem na lewym brzegu Renu, rekompensując sobie stratę terytoriami na prawym brzegu rzeki. Linia demarkacyjna na Renie strzeże płn. Niemiec do 1806
• 03.01.1795 – caryca Katarzyna II, aby ograniczyć pruskie roszczenia do terytorium Rzeczypospolitej, zawiera sojusz z Austrią i podpisuje z nią traktat rozbiorowy. Pod presją Wiednia i Petersburga wojska pruskie wycofują się z Krakowa, grabiąc insygnia koronacyjne ze skarbca katedralnego na Wawelu
• 25.10.1795 – Prusy podpisują z Austrią i Rosją układ rozbiorowy Rzeczypospolitej i zajmują tereny po Pilicę, Bug i Niemen
 30.07.1796 – uroczyste otwarcie powstałego z inicjatywy Nikolasa Augusta Wilhelma von Burghauss żelaznego mostu na Strzegomce w Łażanach. Właściciel majętności łażańskich wydatkował na ten cel 13000 talarów i ufundował 300 srebrnych i miedzianych pamiątkowych medali
• 1797 – w konwencji petersburskiej Prusy, Austria i Rosja zobowiązują się, że nigdy nie przyczynią się do odbudowy państwa polskiego

- Fryderyk Wilhelm III – król pruski 1797-1840

Fryderyk Wilhelm III

 1799 – pożar niszczy browar i olejarnię w zabudowie folwarku łażańskiego
• 02.12.1805 – wojska napoleońskie odnoszą zwycięstwo nad siłami austriacko-rosyjskimi w bitwie pod Austerlitz (Sławków) – wojna III koalicji antynapoleońskiej z Francją. Pruskie wsparcie przybywa zbyt późno
• 12.12.1805 – na mocy porozumienia w Schönbrunn Prusy w zamian za Kleje, Neuenburg, Ansach-Bayreuth otrzymują Hanower. Włączają się poprzez związek obronny w system napoleoński
• 1806 – 16 południowych i zachodnich księstw niemieckich łamie wierność wobec Rzeszy i tworzy Związek Reński pod protektoratem Napoleona i przywództwem abp Moguncji von Dalberga (od 1810 wielki książę Frankfurtu). Państwa Związku Reńskiego zobowiązane są wobec Francji do pomocy militarnej – sojusz obronno-zaczepny
• 06.08.1806 – cesarz rzymsko-niemiecki Franciszek II (od 1804 cesarz Austrii jako Franciszek I) zrzeka się pod naciskiem Napoleona korony cesarskiej – oznacza to koniec Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego i ostatni etap procesu rozkładu Rzeszy
• 1806 – nieudolna polityka gabinetu hrabiego Haugwitza doprowadza do uzależnienia Prus od Napoleona, który po śmierci premiera Wielkiej Brytanii Williama Pitta proponuje Anglii (łamiąc porozumienie z Prusami) Hanower. Przeciw jego dominacji Prusy zawiązują koalicję z Rosją i Saksonią. Ultimatum, w którym Prusy żądają wycofania wojsk francuskich na zachodni brzeg Renu i rozwiązania Związku Reńskiego, wywołuje w 1806/07 wojnę IV koalicji z Francją
• 14.10.1806 – przestarzała armia prusko-saksońska zostaje doszczętnie rozbita przez wojska napoleońskie w bitwach pod Jeną i pod Auerstedt. Królestwo Prus załamuje się militarnie i moralnie. Dwór królewski przenosi się do Królewca. Napoleon bez walki zajmuje Berlin. Wojska pruskie kapitulują pod Prenzlau i pod Ratekau. Twierdze padają jedna po drugiej, dłużej broni się jedynie Kołobrzeg, Grudziądz i Kłodzko
• 12.1806 – pokój w Poznaniu z Saksonią, która wstępuje do Związku Reńskiego
• 02.11.1806 – wojska francuskie i sojusznicze wkraczają na obszar pruskiego Śląska
 20.11.1806 – pod Wierzbną dochodzi do potyczki pomiędzy francuskim podjazdem a oddziałem pruskim
• 06.12.1806-05.01. 1807 – po miesięcznym oblężeniu wojska francuskie zajmują Wrocław. Dowodzący nimi Hieronim Bonaparte nakazuje rozebrać fortyfikacje miejskie
• 10.01.1807 – początek oblężenia Świdnicy przez wojska napoleońskie
 01.-02.1807 – w pałacu wierzbneńskim kwateruje dowódca korpusu wojsk napoleońskich oblegających Świdnicę, gen. Dominic Vandamme

Oblężenie Świdnicy przez wojska francuskie w 1807 roku

 28.01.1807 – wchodzący w skład napoleońskiego korpusu oblegającego Świdnicę kawalerzyści bawarscy rozbijają pod Wierzbną oddział pruski ochraniający robotników wysłanych do zebrania drewna dla twierdzy. Do niewoli trafia 55 żołnierzy pruskich wraz z ich dowódcą kapitanem Balwinem. Poległy w trakcie walki 18-letni kawalerzysta bawarski zostaje pochowany przy kościele wierzbneńskim
 07.-08.02.1807 – podpisanie w Wierzbnej wynegocjowanego aktu kapitulacji Świdnicy
• 02.1807 – bitwa pod Iławą Pruską. Scharnchorst powstrzymuje zwycięską ofensywę francuską. Fryderyk Wilhelm III ucieka do Kłajpedy
• 16.02.1807 – wojska napoleońskie wkraczają do Świdnicy i okupują ją przez 20 miesięcy
• 06.1807 – klęska wojsk rosyjskich pod Frydlandem
• 07.1807 – pokój w Tylży. Tylko dzięki sprzeciwowi Rosji Prusy unikają całkowitej likwidacji, tracą jednak ziemie na zachód od Łaby i ziemie polskie zagarnięte w II i III rozbiorze. Gdańsk zostaje wolnym miastem z francuskim garnizonem. Do czasu spłacenia kontrybucji Prusy pozostają pod francuską okupacją, armia pruska zostaje zmniejszona do 42000 żołnierzy. Nowymi tworami politycznymi są: Królestwo Westfalii (pod władzą brata Napoleona Hieronima), Księstwo Warszawskie (w unii personalnej z Saksonią)
• 09.10.1807 – edykt królewski zniósł z dniem 11.11.1810 poddaństwo osobiste chopów i ich rodzin
 1807-08 – kwaterunek oddziałów napoleońskich w Bożanowie i kilkakrotne nakładanie kontrybucji na mieszkańców tej miejscowości
 1807-08 – mieszkańcy Kalna zrujnowani przez francuskie kontrybucje oraz obowiązkowe dostawy prowiantu dla wojska
 1807-08 – kwaterunek oddziałów francuskich w Krukowie i nakładanie na mieszkańców tej miejscowości kontrybucji pieniężnych i żywnościowych
 1807-08 – kwaterunek wojsk napoleońskich w Wierzbnej. Wysokie kontrybucje i dostawy prowiantu dla załogi Świdnicy
 1807-08 – kwaterunek wojsk francuskich i ich sojuszników w Zastrużu, kontrybucje
 1807-08 – kwaterunek wojsk francuskich i ich sojuszników w pobliżu Imbramowic, Mrowin i Tarnawy
 1808 – pożar niszczy 5 gospodarstw w Mielęcinie

Źródła: Atlas Historii Świata - 1999, Monografia Historyczna Gminy Żarów - 1993, 2006 oraz archiwum prywatne autora

Opracowanie
Bogdan Mucha

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Tuesday the 19th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.