Powstanie i początki działalności Miejskiego Klubu HDK PCK w Żarowie
Miejski Klub Honorowych Dawców Krwi przy Dolnośląskich Zakładach Chemicznych w Żarowie powstał 28 listopada 1974 roku. W 1981 roku nadano mu imię Ludwika Hirszfelda – wybitnego lekarza, twórcę polskiej szkoły immunologicznej. Pomimo, iż DZCH "Organika" już nie istnieją, to Żarowski Klub HDK działa nadal, a w 2014 roku świętował będzie 40-lecie swego istnienia. O wieloletniej i wybitnej działalności krwiodawców z Żarowa, świadczy ogromna ilość dyplomów, nagród, odznaczeń i podziękowań, jakie zdobią ściany siedziby Klubu, mieszczącej się w budynku Zespołu Szkół w Żarowie przy ul. Zamkowej 10. W Sprawach Chemików (nr z listopada 1975 r.) czytamy: Honorowi dawcy krwi, rekrutujący się spośród pracowników Dolnośląskich Zakładów Chemicznych w Żarowie, znani są z ofiarności i gotowości śpieszenia z pomocą na hasło "Ratunek". 23 z nich utworzyło w październiku ub. roku Klub Honorowych Dawców Krwi przy przedsiębiorstwie. Obecnie jest ich już 37. Prezesem został Jerzy Hennig, a opiekunem z ramienia Zakładowego Oddziału Samoobrony Marian Bryg. Członkowie klubu postanowili oddawać krew na potrzeby służby zdrowia raz na kwartał, ale wielu z nich robi to częściej. Godne podkreślenia jest oddanie na hasło "Ratunek" 4,5 l krwi koledze z pracy, który w końcu ub. roku uległ wypadkowi drogowemu. W ten sposób przyczynili się do uratowania jego życia. Krwiodawców łączy nie tylko przynależność do własnego klubu, ale również wspólne imprezy, wycieczki itp. Jedną z nich będzie wyjazd do Drezna. Dyrekcja zakładu udziela krwiodawcom poparcia, zapewniając m.in. autokar na wspomniane wyjazdy. Ponadto obiecała przydzielić stałe lokum w klubie zakładowym, aby mieli swój własny "kąt".
Czytaj więcej: Powstanie i początki działalności Miejskiego Klubu HDK PCK w Żarowie
Zabytki nieruchome na Ziemi Żarowskiej, cz. 2: Budynki mieszkalne w Żarowie
Ochrona zabytków, które znajdują się na terenie gminy należy do obowiązków samorządu lokalnego. Zadania stojące przed organami administracji publicznej (m.in. zarządami gmin), precyzuje art. 4 Ustawy z dnia 17 września 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (DZ.U. Nr 162 z 2003 r., poz. 1568). Gminy między innymi mają dbać o: „zapewnienie warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie” oraz zapobiegać „zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytków”.
Czytaj więcej: Zabytki nieruchome na Ziemi Żarowskiej, cz. 2: Budynki mieszkalne w Żarowie
XXV Żarowska Prelekcja Historyczna - 24.04.2024 r.
W środowe popołudnie 24 kwietnia 2024 r. odbyła się XXV Żarowska Prelekcja Historyczna. Wedle zapowiedzi organizatorów dla zgromadzonej publiczności przygotowane zostały dwa wykłady, które poprowadzili – Piotr Kucznir (prezes) i Agnieszka Łabuz (sekretarz) z Łużyckiego Towarzystwa Historycznego Zamku Czocha oraz Bogdan Mucha, specjalista ds. zbiorów muzealnych w GCKiS Żarów.
Czytaj więcej: XXV Żarowska Prelekcja Historyczna - 24.04.2024 r.
Korona Wzgórz Ziemi Żarowskiej - wycieczka na Wierzbnik
Za nami piąta wycieczka, odbyta w ramach projektu "Korona Wzgórz Ziemi Żarowskiej", zorganizowana przez Gminne Centrum Kultury i Sportu w Żarowie. 28 kwietnia 2024 r. licząca blisko 80 osób grupa miłośników pieszej turystyki, walorów przyrodniczych i historycznych, wyruszyła na Wierzbnik (264 m n.p.m.), wzniesienie zlokalizowane przy południowo-zachodnim skraju miejscowości Wierzbna.
Niedzielna wyprawa została zapoczątkowana na Placu Kościelnym. Uczestników wyprawy "powitał" pierwszy ze wspaniałych, miejscowych zabytków sakralnych, czyli datowana na rok 1701, kolumna z figurą św. Jana Nepomucena. Po kilku słowach dotyczących samej miejscowości, uczestnicy wyprawy udali się na przyległy teren pocysterskiego kompleksu dawnego przeoratu. Na dziedzińcu pałacowym, archeolog Bogdan Mucha – specjalista d/s zbiorów muzealnych przedstawił krótką historię założenia przeoratu oraz związane z nim ciekawostki historyczne. Każdy z uczestników wycieczki mógł zobaczyć znajdujące się wewnątrz pałacu malowidła z XIV-XVI w. oraz dawny kamienny pręgierz.
Czytaj więcej: Korona Wzgórz Ziemi Żarowskiej - wycieczka na Wierzbnik
Udział mieszkańców kolonii „Hummel” w I wojnie światowej
W styczniu 1757 roku Beate Abigail von Nostitz z domu von Siegroth, za sumę 13 000 srebrnych talarów nabyła od Wilhelma Dipranda barona von Richthofen, kolonię i obszar leśny zwany "Hummelbusch" (na północnym skraju lasu nieopodal wsi Mielęcin (Pfaffendorf). Zakupione dobra, zostały włączone do majątku łażańskiego. Wkrótce na skraju gęstego lasu wzniesiono z inicjatywy właścicielki letni dworek, a część kompleksu leśnego nazwano na jej cześć "Beatenwald". Przez szereg następnych lat kolonia "Hummel" zachowała odrębność kościelną i edukacyjną. Jej katoliccy mieszkańcy uczęszczali do kościoła w Rusku, a ich dzieci uczęszczały do szkoły w Mielęcinie. Pod koniec XVIII wieku w "Hummel" zamieszkiwały dwie rodziny komornicze, a wartość tych dóbr szacowano na kwotę 520 srebrnych talarów. Na przełomie lat 20/50. XIX w. w przysiółku stały dwa budynki mieszkalne oraz 5 gospodarczych. Mieszkało tutaj 38 katolików oraz 6 osób wyznania ewangelickiego. W Hummel znajdowała się gospoda “Gasthaus zum Beatenwald” (na pocz. XX w. własność Hoffbauerów, później rodziny Seewald) z prawami gorzelniczymi oraz siedziba zarządcy okręgu łowieckiego. Według Deutsche Verlustliste z 1914-1919 w I wojnie światowej udział wzięło 3 mieszkańców kolonii-przysiółka Hummel [a]. Wśród nich byli: Heinrich Eckelt (lekko ranny), Hermann XV Schmidt (zaginiony), Paul Strietzel (zaginiony) [a], [b].
Czytaj więcej: Udział mieszkańców kolonii „Hummel” w I wojnie światowej