Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Podwodna Tajemnica V

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 18, sierpień 2014

Ekspedycja poszukiwawcza "Podwodna Tajemnica V" była kolejną próbą namierzenia i zbadania wraku niemieckiego opancerzonego transportera piechoty Sdkfz 250/251, jaki zalegać ma na dnie kamieniołomu koło Siedlimowic. Również i tym razem stary kamieniołom nie rozpieszczał nas warunkami panującymi pod wodą. Sonar wskazywał miejscami podwójne dno, w postaci grubej 2 – 2,5 m warstwy liści i gałęzi, a widoczność ponownie równa była niemal zeru. Nie mniej jednak z głębin kilkunastometrowego starego wyrobiska nurkowie z Centralnego Ośrodka Nurkowego "Sea Lion" z Wałbrzycha przynieśli bardzo interesujący przedmiot w postaci mocno skorodowanego naboju z pociskiem kaliber 13x64 mm. Przedmiot przeleżał pod wodą blisko 70 lat, nic więc dziwnego, że znajduje się w tak fatalnym stanie. Korozja całkowicie pozbawiła nabój cech bojowych (łuska bez części dennej i spłonki oraz całej zawartości prochowej, odłączony pocisk który wypadł z łuski po wydobyciu naboju na powierzchnię). Amunicją kaliber 13x64 mm strzelał niemiecki lotniczy karabin maszynowy MG 131, montowany m.in. na samolotach myśliwskich Mesersschmitt Bf 109 lub Focke Wulf Fw 190. Skąd "niewystrzelona" typowo lotnicza amunicja na dnie zalanego kamieniołomu ? Jest to kolejna zagadka tego intrygującego, tajemniczego miejsca. O znalezisku i jego parametrach przeczytacie poniżej.

Ciężki karabin maszynowy firmy Rheinmetall-Borsig kaliber 13 mm, opracowywany był od 1938 roku. Chłodzony powietrzem z lufą w perforowanym metalowym przewodzie odbierającym nadmiar ciepła. Używane pociski 13 x 64B posiadały masę zaledwie 34,6 g. Tak lekka amunicja (standardowy amerykański pocisk 12.7mm z popularnego ciężkiego karabinu maszynowego Browning M2 ważył 48,5 g) pozwalała osiągnąć bardzo dużą jak na ten kaliber szybkostrzelność ok. 930 pocisków na minutę, przy ciągłym zachowaniu zbieżności ognia w trybie ciągłym (po zabudowie z synchronizatorem około 850 strzałów). MG-131 powstał jako naturalny sukcesor stacjonarnie montowanego MG-17, toteż jego mechanizm spustowy uruchamiany był elektrycznie jako przewidziany pod zabudowę synchronizatora do strzelania poprzez tarczę śmigła a zamek mógł być zasilany obustronnie. Inną ciekawostką tej broni była sama jej konstrukcja, skutkująca całkowitą masą własną poniżej 20 kg. Tak niska waga karabinu była wręcz nieprawdopodobna, biorąc pod uwagę fakt, że uznany za najbardziej udany wzór broni tego typu, amerykański M2, ważył przeszło 30 kg. MG-131 nie imponował jednak prędkością początkową pocisku, wynoszącą niecałe 750m/s (według niektórych współczesnych źródeł rosyjskich 800m/s) jest w zasadzie najsłabszym wynikiem wśród porównywalnych konstrukcji (wzorowy pod wieloma względami M2 osiągał 870 m/s). MG-131 jako udany i trwały wzór broni pokładowej produkowano do końca wojny, jako standardowe wyposażenie prawie wszystkich typów niemieckich myśliwców.

Karabin MG 131 używany był także na ruchomych stanowiskach strzeleckich napędzanych elektrycznie, z możliwością zabudowy zdwojonej jako MG-131Z. Broń standardowo zasilana amunicją z rozszczepialnej taśmy. Ważące 38 g pociski przeciwpancerne uzupełniane były przez pociski smugowo-zapalające o masie 34 g. Pociski te zawierały 1,2 g materiału wybuchowego i były prekursorami amerykańskiej amunicji typu API. Karabin maszynowy MG-131 krytykowali po wojnie sowieci, za jego złożoność i wymaganą precyzję wykonania; niemieccy piloci chwalili go za jego bezobsługowość i niezawodność. Nie ma udokumentowanego przypadku by któryś ze 144124 egzemplarzy tej broni zawiódł w walce.

Karabin maszynowy MG 131 kaliber 13x64 mm

Dwa karabiny MG 131 zamontowane w myśliwcu Messerschmitt Bf109 G-4

Podwójny km MG 131 jako uzbrojenie myśliwca Focke Wulf Fw 190

Dane techniczne km MG131:

Kaliber: 13 mm
Długość broni: 1170 mm
Długość broni: 1170 mm
Długość lufy: 550 mm
Masa broni (wersja obsługiwana ręcznie): 16,6 kg
Masa broni: 19,7 kg
Prędkość początkowa pocisku: 710-750 m/s
Szybkostrzelność: 900 strzałów/min

Typ amunicji 13x64B

Masa naboju 13-mm-Sprenggranatpatrone 74 g
Masa naboju 13-mm-Brandsperengranatpatrone 74 g
Masa naboju 13-mm-Panzergranatpatrone 78,5 g
Masa pocisku 13-mm-Sprenggranatpatrone 34 g
Masa pocisku 13-mm-Brandsperengranatpatrone 34 g
Masa pocisku 13-mm-Panzergranatpatrone 38,5 g
Masa łuski: 31 g
Masa taśmy amunicyjnej z 1000 pocisków ok. 85 kg

 

 

Ilustracje za: www.deutscheluftwaffe.de

Opracowanie
Bogdan Mucha

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Friday the 29th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.