Miejskie Koło PTTK "Żarodreptaki oraz Żarowska Izba Historyczna zapraszają na wycieczki terenowe

Koło PTTK "Żarodreptaki" oraz Żarowska Izba Historyczna, serdecznie zapraszają w najbliższym czasie na dwie wycieczki terenowe. Celem pierwszej będzie już 8 czerwca 2019 roku Trójgarb – wzniesienie o trzech wierzchołkach o wysokości 778, 757 i 738 m n.p.m., położone w Sudetach Środkowych, w paśmie Gór Wałbrzyskich, między Kamienną Górą a Szczawnem Zdrój. Historia turystycznego wykorzystania tego wzniesienia sięga 1882 roku, kiedy to właściciel restauracji „Złota Kotwica” w Starych Bogaczowicach Martin Engler zbudował na Trójgarbie (niem. Sattelwald) drewnianą wieżę, a następnie taras widokowy. Wkrótce też pojawił się mały, parterowy bufet. Zarówno gospoda (Sattelwaldbaude), jak i wieża widokowa funkcjonowały również w okresie międzywojennym. Po 1945 roku obydwa obiekty rozebrano. W późniejszym okresie wzniesiono tu wieżę triangulacyjną, która także nie przetrwała do dzisiejszych czasów. U południowo-wschodnich podnóży Trójgarbu, we wsi Lubomin w latach 1977–1984 PTTK wybudowało schronisko „Bacówka pod Trójgarbem”, które w 2017 roku zostało rozebrane. Na wierzchołku w 2018 roku kosztem 1,79 mln zł postawiono wieżę widokową o wysokości 27,5 m. Na wieży znajduje się pięć tarasów widokowych rozmieszczonych na wysokościach od 17 do 23 metrów nad fundamentem. Inwestycję sfinansowały gminy Czarny Bór, Stare Bogaczowice i Szczawno-Zdrój (co symbolicznie oddano trójkątnymi kształtami tarasów widokowych) oraz Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego. Oficjalne otwarcie wieży nastąpiło 29 grudnia 2018 roku.

Plan wycieczki:

- Zbiórka na PKP Żarów – godz. 7:30
- Odjazd pociągiem KD do Witkowa Śląskiego – godz. 7:54
- Przyjazd do Witkowa – godz. 8:55
- Wędrówka piesza Witków Śląski – Trójgarb (szlak niebieski)
- Ognisko oraz wejście na wieżę widokową na Trójgarbie
- Wędrówka piesza Trójgarb – Szczawno Zdrój (szklak żółty)
- Przejazd autobusem MPK ze Szczawna na PKP Wałbrzych Miasto
- Odjazd pociągiem KD do Żarowa z PKP Wałbrzych Miasto – godz. 16:33 lub 17:39

W dniu 22 czerwca 2019 roku odbędzie się pieszy Rajd Szlakiem Johanna Wilhelma Oelsnera na trasie Żarów – Kruków – Góra Krukowska – Mrowiny – Żarów. Góra Krukowska (niem. Raabenberg), jako trzecia pod względem wysokości w gminie Żarów (239 m n.p.m.) jeszcze w XIX wieku, zwana była „Winną Górą” lub „Winne Pole”. Jak pisze Tomasz Ciesielski w swojej książce, nazwa ta miała zostać przyjęta od klasztornych winnic, które kiedyś istniały na nasłonecznionych zboczach Góry Krukowskiej (Kruków wraz z przyległymi łanami ziemi w latach 1381-1532 i 1675-1810 należał do klasztoru cystersów w Krzeszowie). Być może to właśnie dziełem krzeszowskich zakonników była stojąca na wzniesieniu kapliczka lub też obraz świętego/świętej (niem. Kapelle, Heiligenbild), którego oznaczenie widnieje na austriackiej mapie Johanna Wolfganga Wielanda z 1736 roku oraz mapie Messtischblatt 1:25 000, arkusz 2952 (5065) Ingramsdorf z 1937 roku. Po sekularyzacji dóbr zakonnych w roku 1810, właścicielkami Krukowa i Zastruża były kolejno Maria Eliza Ruck z domu Hasenclever (1812-1817) i Sophia Flügel-Hasenclever (1817-1838). Dziełem tej ostatniej był wybudowany w roku 1822 na szczycie Góry Krukowskiej tzw. Letni Dom (wieża widokowa) będący zwieńczeniem drogi spacerowej obierającej swój początek w parku pałacowym w Zastrużu. Po jej śmierci kolejny właściciel majątku w Krukowie, niejaki Johann Wilhelm Oelsner – nauczyciel, przedsiębiorca i mistrz loży masońskiej we Wrocławiu, przebudował w 1850 roku tzw. Letni Dom, który dotychczas był obiektem na planie rotundy z siedmioma oknami, znakomicie spełniającymi funkcje widokowe. Do budowli dodano wówczas widokowy taras z balustradą, z którego przy ładnej pogodzie obserwować można było nawet okolice Dobromierza, Dzierżoniowa, Srebrnej Góry, Środy Śląskiej i Wrocławia. Pod koniec lat 30-tych XX wieku, kiedy większość dóbr krukowskich była własnością Towarzystwa Ziemskiego z Wrocławia (Schlesisches Landgessellschaft G.m.b.H Breslau), znajdująca się w opłakanym stanie wieża widokowa na szczycie Krukowskiej Góry została odpowiednio zabezpieczona. Prace sfinansował wówczas Günther Grundmann – prowincjonalny Konserwator Zabytków Dolnego Śląska (1932-1945), ten sam który pod koniec wojny ukrywał kosztowności i muzealne dzieła sztuki, będąc autorem słynnej listy ukrytych skarbów, zw. później listą Grundmanna.

Plan wycieczki:

- Zbiórka przy PKP Żarów o godz. 9:00
- Wędrówka piesza z Żarowa do Krukowa tzw. drogą cesarza Wilhelma I
- Prelekcja terenowa podczas wędrówki – Bogdan Mucha (Żarowska Izba Historyczna)
- Wędrówka z Krukowa na Górę Krukowską
- Ognisko na Górze Krukowskiej
- Wędrówka do Żarowa trasą Góra Krukowska – Mrowiny – Żarów