Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Żarowski "Nefryt" na fotografiach z 1979 roku

Drukuj
Utworzono: niedziela, 03, wrzesień 2017

Ważnym punktem handlowym w Żarowie po II wojnie światowej było targowisko miejskie. Przez kilka lat powojennych funkcjonowało „na dziko" – bez wskazania lokalizacyjnego i oznaczonego dnia targowego. Prezydium GRN w Żarowie uporządkowała sprawę 8 kwietnia 1953 roku, wyznaczając środę na dzień i pl. Dworcowy na miejsce targu. Placem zarządzała Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska". W latach 60-tych zmieniono lokalizację, przenosząc go pod hale targową, której funkcję pełnił dawny "Marienhaus". Na pl. Dworcowy powróciło w 1971 roku po przekazaniu hali targowej Wytwórczej Spółdzielni Spożywców „Społem”. Stan techniczny dawnego „Marienhausu” już pod koniec lat 60-tych zaczął grozić katastrofą budowlaną. W drugiej połowie lat 70-tych, podjęto więc decyzję o rozbiórce. Na jego miejscu powstał obiekt handlowo-restauracyjny o nazwie „Nefryt”. Dzisiaj prezentujemy zbiór fotografii z otwarcia "Nefrytu" w 1979 roku oraz wystrój mieszczącej się w nim kawiarni, sali okolicznościowej wraz z restauracyjnym barem oraz zaplecze kuchenne.

Czytaj więcej: Żarowski "Nefryt" na fotografiach z 1979 roku

Pamiątkowy Medal "100 lat Polskiego Ruchu Robotniczego w Polsce" 1882-1982 w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Drukuj
Utworzono: niedziela, 03, wrzesień 2017

Żarowska Izba Historyczna wzbogaciła swoje zbiory o pamiątkowy Medal "100 lat Ruchu Robotniczego w Polsce". Przekazany anonimowo brązowy krążek o średnicy 80 mm, wybity został z okazji 100 lecia ruchu robotniczego w Polsce w 1982 roku. Na awersie medalu znajduje się wizerunek Ludwika Waryńskiego (1856-1889), działacza i ideologa socjalistycznego, napis WIELKI PROLETARIAT, daty 1882-1982 oraz nazwy partii socjalistycznych działających w ciągu tego stulecia: SDKPiL, PPS-Lewica, KPP, PPR, PPS, PZPR. Na rewersie robotnicy z flagami i inskrypcja: 100 LAT RUCHU ROBOTNICZEGO W POLSCE. Medal przyznawano działaczom partyjnym oraz instytucją. W 1982 roku Sekretariat KC PZPR medalem 100-lecia Polskiego Ruchu Robotniczego wyróżnił grupę wojskowych działaczy partyjnych, wśród której byli m.in.: Jan Sośnicki – dowódca wojskowy, generał brygady WP oraz Józef Baryła – dowódca wojskowy, generał broni, doktor nauk humanistycznych (1964), szef Głównego Zarządu Politycznego WP, wiceminister obrony narodowej, działacz partyjny i państwowy, członek Komitetu Centralnego PZPR (1980–1981 i 1985–1990), sekretarz KC PZPR (1985–1988), członek Biura Politycznego KC PZPR (1986–1988), członek Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD(1985–1990), ambasador PRL i RP w Syrii i Jordanii (1988–1990), Henryk Koczara – generał dywizji Wojska Polskiego, działacz partyjny, oficer aparatu partyjno-politycznego WP, wieloletni współpracownik i zastępca generałów: Wojciecha Jaruzelskiego i Józefa Baryły, mgr nauk społecznych, Franciszek Księżarczyk – generał broni Wojska Polskiego, zastępca komendanta głównego Milicji Obywatelskiej (1948–1954), zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego(1962–1969), prezes Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju (1962–1969), członek Komitetu Centralnego PZPR (1981–1986), wieloletni prezes Związku Inwalidów Wojennych (1971-1991). Medal jest dziełem znanego artysty z Gdańskiej ASP Edwarda Sitka, twórcę wielu prac między innymi autora pomnika św. Jana Pawła II przed kościołem Św. Antoniego w Gdańsku.

Czytaj więcej: Pamiątkowy Medal "100 lat Polskiego Ruchu Robotniczego w Polsce" 1882-1982 w zbiorach Żarowskiej...

Samolot bombowy Boeing B-17G-60-DL Y-46697 - ocalić od zapomnienia

Drukuj
Utworzono: niedziela, 27, sierpień 2017

Nie odpuszczamy tematu związanego z samolotem bombowym Boeing B-17G Y-46697-60-DL (15. Armia Powietrzna USA AF, 429 Szwadron II Grupy Bombowej), który 22 marca 1945 roku runął na pole w pobliżu miejscowości Wierzbna (niem. Würben). 26 sierpnia 2017 roku, po raz kolejny udaliśmy się na miejsce katastrofy sprzed 72 lat, aby odnaleźć i zabezpieczyć pozostałe w tym miejscu materialne ślady tamtego wydarzenia. Tym razem w poszukiwaniach uczestniczyła Grupa Eksploracyjno-Historyczna "Hunter" z Polkowic, Wrocławska Grupa Poszukiwawcza oraz Żarowska Grupa Poszukiwawcza "Fridericus Rex". W trakcie kilkugodzinnych prac, udało się odnaleźć kilkaset różnego rodzaju drobnych elementów wspomnianej maszyny B-17G. Niebawem po oczyszczeniu i konserwacji zaprezentujemy rezultaty naszych poszukiwań, które są naprawdę owocne i imponujące. To jednak nie ostatnia akcja mająca na celu utrwalić pamięć o katastrofie lotniczej z czasów II wojny światowej w Wierzbnej. Są kolejne pomysły oraz plany, które postaramy się zrealizować. Z pewnością uczynimy to wspólnie z naszymi przyjaciółmi z Grup Eksploracyjnych i Poszukiwawczych, którzy poświęcili swój czas oraz włożyli wielki wysiłek w powodzenie całej akcji. Warto nadmienić, że podczas wczorajszych prac miało niecodzienne wydarzenie. Po 72 latach od katastrofy Boeinga B-17G Y-46697, na tym samym polu ponownie, lecz tym razem bezpiecznie, wylądował samolot, którym przylecieli pasjonaci lotnictwa i historii z Gliwic.

Czytaj więcej: Samolot bombowy Boeing B-17G-60-DL Y-46697 - ocalić od zapomnienia

W sakiewce dawnych mieszkańców gminy Żarów, cz.7: Monety Fryderyka Wilhelma IV 1840-1861

Drukuj
Utworzono: czwartek, 31, sierpień 2017

Fryderyk Wilhelm IV Hohenzollern urodził się 5 października 1795 roku w Berlinie jako najstarszy syn Fryderyka Wilhelma III i Luizy z dynastii meklemburskiej. Już od dzieciństwa był wszechstronnie uzdolniony, znając się m.in. na sztuce. Należał do osób głęboko religijnych, będąc przekonanym o swoim boskim posłannictwie. Lata młodości były dla przyszłego monarchy latami ciężkiej próby. Klęska wojsk pruskich w walce z Napoleonem w bitwie pod Jeną w 1806 roku zmusiły Fryderyka Wilhelma III wraz z rodziną do ucieczki. Po ostatecznym zwycięstwie wojsk koalicji nad Napoleonem książę Fryderyk Wilhelm nadzorował z ramienia ojca przywracanie porządku w kraju. Doprowadził do nasilenia cenzury i przyczynił się do znacznego ograniczenia swobód obywatelskich. W 1823 roku ożenił się z Elżbietą Ludwiką Wittelsbach, księżniczką bawarską, ale para nie doczekała się potomstwa. Fryderyk Wilhelm należał do zwolenników zjednoczenia Niemiec. W 1840 roku po śmierci swojego ojca wstąpił na tron pruski, ogłaszając amnestię dla więźniów politycznych i łagodząc konflikt z Kościołem katolickim. Opowiadał się przeciwko reformom w duchu liberalizmu, jednak w obliczu wydarzeń Wiosny Ludów w Paryżu i Wiedniu (luty i marzec 1848), zdecydował się zwołać 18 marca 1848 roku do Berlina Zjednoczony Landtag, obiecując jednocześnie nadanie konstytucji. Nie zapobiegło to jednak wybuchowi rewolucji w Berlinie (rewolucja marcowa), którą Fryderyk Wilhelm IV początkowo próbował stłumić siłą, lecz już wkrótce zgodził się na powołanie liberalnego rządu i zwołanie Zgromadzenia Narodowego. Dopiero osłabienie nastrojów rewolucyjnych umożliwiło władcy rozwiązanie Zgromadzenia i oktrojowanie (nadanie) Konstytucji Królestwa Pruskiego, 5 grudnia 1848 roku. Po rewizji niektórych zbyt liberalnych artykułów Fryderyk Wilhelm IV ostatecznie złożył przysięgę na nową konstytucję – 5 grudnia 1850 roku, przekształcając tym samym Prusy w monarchię konstytucyjną.

Czytaj więcej: W sakiewce dawnych mieszkańców gminy Żarów, cz.7: Monety Fryderyka Wilhelma IV 1840-1861

Z Drezna do Żarowa w poszukiwaniu informacji o wojennych losach Hellmuta Hetze

Drukuj
Utworzono: piątek, 25, sierpień 2017

W poszukiwaniu informacji o poległym podczas II wojny światowej mieszkańcu Chemnitz (Saksonia), który w 1941 roku czasowo przebywał w Łażanach (niem. Laasan), do Żarowa dotarli państwo Christa Dammer oraz Ehrenfried Hetze. Nasi goście z Drezna przywieźli ze sobą dokumentację (korespondencja oraz fotografie), bezpośrednio związaną z losami kaprala Hellmuta Hetze (brat pana Ehrenfrieda). Zachowane źródła poświadczają, że Hellmut Hetze urodzony 8 maja 1920 roku w Rübenau, powołany (02.1941 r.) został do służby w 10. Pułku Piechoty (2. Zapasowy Batalion nr 455). Między lutym a majem 1941 roku wraz z innymi żołnierzami przebywał na szkoleniu wojskowym w Łażanach. Tutaj zamieszkiwał na prywatnej kwaterze u rodziny niejakiego Paula Türke (z zawodu murarz, w 1942 roku wymieniony pod adresem Gemaindehaus 8). W lipcu 1941 roku skierowany został na front wschodni. Dwukrotnie ranny: 5 września 1941 roku (8 tygodni w lazarecie Boppart/Rhein, 2 tygodnie w Koblencji) oraz 26 luty 1942 roku (4 tygodnie w lazarecie Bayerischer Wald). Dwukrotnie odznaczony: 17 września 1942 roku – odznaką za rany (niem. Verwundetenabzeichen) oraz 3 kwietnia 1943 roku – żelaznym krzyżem II klasy (niem. Eisernes Kreuz 2. Klasse). Poległ 5 sierpnia 1943 rok pod Akulinowką, w czasie bitwy na Łuku Kurskim (pochowany w zbiorowej mogile na cmentarzu Kursk-Besedino).

Czytaj więcej: Z Drezna do Żarowa w poszukiwaniu informacji o wojennych losach Hellmuta Hetze

Więcej artykułów…

  1. VIII Spacer Historyczny - Łażany 24.08.2017
  2. VII Spacer Historyczny - Wierzbna 23.08.2017
  3. Cykliści "Old Spokes" w Ośrodku Sportów Wodnych i Rekreacji w Borzygniewie
  4. Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska" Żarów w latach 1945-1995, cz.1

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Tuesday the 13th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.