Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Odznaka „Zasłużony Pracownik Łączności” w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Drukuj
Utworzono: niedziela, 10, czerwiec 2018

Kolejny falerystyczny drobiazg w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej. Jest nim tzw. Odznaka „Zasłużony Pracownik Łączności”, będąca resortowym odznaczeniem, które ustanowione zostało 11 sierpnia 1969 roku i przyznawane było przez ministra łączności w uznaniu zasług za wieloletnią i ofiarną pracę tym pracownikom resortu lub służb łączności, którzy wyróżnili się szczególnie sumiennym wykonywaniem obowiązków w pracy zawodowej i społecznej, wykazującym szczególną dbałość o mienie społeczne i odznaczającym się wysokim poziomem moralnym. Odznaka podzielona była na trzy stopnie (złoty, srebrny i brązowy) i noszona na prawej piersi. Wycofana została 11 maja 1996 roku. Zastąpiła ją w dwa miesiące później nowa Odznaka honorowa „Zasłużony dla Łączności”. Odznakę przekazał do Żarowskiej Izby Historycznej mieszkaniec Żarowa – uczestnik IX Żarowskiej Prelekcji Historycznej. Składamy Serdeczne Podziękowania.

Czytaj więcej: Odznaka „Zasłużony Pracownik Łączności” w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

IX Żarowska Prelekcja Historyczna

Drukuj
Utworzono: niedziela, 10, czerwiec 2018

W piątkowe popołudnie 8 czerwca odbyła się kolejna, dziewiąta już odsłona Żarowskiej Prelekcji Historycznej. Zainteresowani tematyką minionych dziejów, zgromadzili się w nowej siedzibie Żarowskiej Izby Historycznej przy ul. Dworcowej 3. Przygotowane zostały dla nich dwa zagadnienia. Codziennie poruszamy się tymi samymi drogami, idziemy do pracy, do szkoły, niemal nie zwracamy uwagi na otoczenie. Tymczasem Ziemia Żarowska oraz pobliska okolica kryje w sobie wiele tajemnic historii oraz interesujących miejsc. Wiele z nich pozostaje nadal nie znanych. Są to miejsca i obiekty, których dawny blask i świetność przeminęły bezpowrotnie. Nasycone historią własną oraz ludzi, którzy je wznosili i obok nich mieszkali. Miejsca, które niegdyś pełniły ważną rolę w życiu codziennym. Obecnie często są zarośnięte, czasem trudno dostępne, jeszcze częściej zniszczone upływem czasu lub świadomym działaniem ludzkiej ręki – mówił Bogdan Mucha, specjalista d/s zbiorów muzealnych w GCKiS. Uczestnicy IX Żarowskiej Prelekcji Historycznej usłyszeli m.in. o dawnych pomnikach, dworach rycerskich, starych drzewach a także wielu zapomnianych już dzisiaj budowlach. Drugim tematem poruszonym podczas piątkowego spotkania, była nieistniejąca cegielnia "Tonwerke" w Imbramowicach. Przedstawiona została historia tego miejsca, dokumentacja fotograficzna i kartograficzna, a także nieznane dotychczas archiwalne dokumenty, dotyczące pracy i miejsca pochówku rosyjskich jeńców, którzy przebywali na terenie imbramowickiej cegielni podczas II wojny światowej. Na zakończenie zaprezentowane zostały także świeżo pozyskane archiwalia związane z ewakuacją brytyjskich jeńców wojennych ze Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice), których długi marsz na zachód wiódł m.in. przez Imbramowice, Żarów i in. pobliskie miejscowości.

Czytaj więcej: IX Żarowska Prelekcja Historyczna

IX Żarowska Prelekcja Historyczna - 8.06.2018

Drukuj
Utworzono: piątek, 01, czerwiec 2018

Każdy z nas gdzieś mieszka, czasami jest to ta sama miejscowość w której się urodziliśmy, często jednak to nasze kolejne miejsce zamieszkania, gdzie przeprowadziła się nasza rodzina. Niewiele osób zastanawia się jednak nad tym, co było w miejscu naszego zamieszkania: kilka, kilkadziesiąt czy kilkaset lat temu. Czym wyróżnia się ono spomiędzy innych ? co w najbliższej okolicy warte jest naszej szczególnej uwagi ? Wedle ewidencji zabytków prowadzonej przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków na Ziemi Żarowskiej, znajduje się 238 zabytkowych budowli i obiektów z czego 66 w granicach miasta Żarów. Spośród tej ogólnej liczby, 28 zabytków wpisanych zostało do rejestru, który jest formą ich ochrony prawnej. Po za tym istnieje niezliczona liczba miejsc i obiektów nieznanych, tajemniczych i zapomnianych, które są świadectwem minionej historii i życia dawnych mieszkańców tej Ziemi. O niektórych z nich usłyszycie podczas IX Żarowskiej Prelekcji Historycznej.

Czytaj więcej: IX Żarowska Prelekcja Historyczna - 8.06.2018

Lokomotywy parowe w ruchu pasażerskim i towarowym na odcinku Imbramowice-Żarów w latach 1945-1965

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 04, czerwiec 2018

Już od 1928 roku na całym odcinku linii kolejowej Wrocław – Jelenia Góra, kursowały pociągi prowadzone przez lokomotywy elektryczne. W ruchu pasażerskim użytkowane były także elektryczne zespoły trakcyjne, które wizualnie niewiele różniły się od współczesnych składów elektrycznych typu EN57 (ob. po modernizacji). Pierwszą na świecie lokomotywę elektryczną zaprezentowała w 1879 roku na wystawie w Berlinie, niemiecka firma Siemens. W szesnaście lat później uruchomiono pierwszą normalnotorową zelektryfikowaną linię kolejową z Meckenbeuren do Tettnang w Niemczech, która miała 4,2 km długości. W 1903 roku elektryczna lokomotywa firmy Siemens und Schuckert ustanowiła rekord świata w prędkości z wynikiem 210,2 km/h. Postęp techniczny i uzyskiwane rezultaty sprawiły, że na Śląsku prace przy elektryfikacji linii kolejowych rozpoczęto już w maju 1912 roku. W planach była elektryfikacja fragmentów tzw. Śląskiej Kolei Górskiej (z Görlitz przez Jelenią Górę i Wałbrzych do Kłodzka, wraz z niektórymi odgałęzieniami). Elektryfikacji systemem prądu przemiennego 16 kV 16 2/3 Hz podlegał m.in. odcinek o długości 129 km Lubań — Jelenia Góra — Wałbrzych — Jaworzyna Śląska. Do końca I Wojny Światowej zelektryfikowano odcinek Świebodzice – Wałbrzych Szczawienko (01.01.1916 r.) oraz Świebodzice – Jaworzyna Śląska (01.04.1917 r.). W latach 20-tych oddano do użytku odcinki Wałbrzych Szczawienko – Jelenia Góra (15.07.1920 r.) i Jaworzyna Śląska – Wrocław Świebodzki (28.10.1928 r.) Tym samym pociągi elektryczne z Wrocławia Świebodzkiego kursowały przez Jaworzynę Śląską, Wałbrzych Główny, Jelenią Górę i Lubań Śląski do Zgorzelca, a nawet Schlauroth bei Görlitz.

Czytaj więcej: Lokomotywy parowe w ruchu pasażerskim i towarowym na odcinku Imbramowice-Żarów w latach 1945-1965

Uczestnicy zajęć historyczno-archeologicznych na "Węglowej Drodze"

Drukuj
Utworzono: środa, 30, maj 2018

Kolejna wyprawa terenowa w ramach zajęć historyczno-archeologicznych. Tym razem uczestnicy zajęć powędrowali tzw. Węglową Drogą, docierając do skrzyżowania z drogą powiatową 3396D. Przy okazji mieli okazję zaznajomić się z zasadami orientacji w terenie, nazewnictwem widocznych w oddali wzniesień a także historią mijanego po drodze miejsca oznaczanego na starych mapach jako tzw. Steinberg (wraz z pruskim pomnikiem) jak też historią tzw. Kohlen Straße. Wiedzieć warto, że na dawnych mapach okolic Żarowa dostrzec można dwie tzw. "Drogi Węglowe", biegnące na znacznych odcinkach prostolinijnie, które pozostawiają czasami na uboczu mijane wioski. Trakty te można zlokalizować w terenie, gdyż niektóre ich odcinki stanowią fragmenty współczesnych dróg i ulic. Drogi te miały umożliwiać przewóz węgla z Zagłębia Wałbrzyskiego, czasami poza granice Śląska, dzięki dalszemu transportowi wodnemu Odrą. Punktem docelowym był tutaj port rzeczny w Malczycach oraz Kąty Wrocławskie, jako jedno z miast leżących „u wrót” Wrocławia, które stanowiło również ważny rynek zbytu węgla. Budowę drogi węglowej z Wałbrzycha (Waldenburg) do Malczyc (Maltsch) rozpoczęto w 1780 roku, a ukończono po dziesięciu latach. Wiodła ona przez Świebodzice (Freiburg), Stanowice (Stanowitz), Strzegom (Striegau), Lusinę (Lüssen), Budziszów (Baudis-Meesendorf) i Kwietno (Blumerode) do Malczyc (Maltsch) i mierzyła około 55 km. Inna droga węglowa wiodła z Cierni (Zirlau) do Kątów Wrocławskich (Kanth) przez Żarów (tzw. Kohlen Staraße, dzisiejsza ul. Górnicza) mniej więcej równolegle do dzisiejszej linii kolejowej z Wrocławia do Świebodzic. Przykładowo na odcinku pomiędzy Cierniami a Żarowem biegła ona w odległości około 1 km od torów. W Żarowie jej przedłużeniem na północ była dzisiejsza ulica Wojska Polskiego i dalej ul. Armii Krajowej do Łażan. Ta ostatnia miejscowość była z kolei miejscem gdzie krzyżowały się dawne trakty prowadzące do Środy Śląskiej, Świdnicy, Strzegomia, Jawora oraz Wrocławia.

Czytaj więcej: Uczestnicy zajęć historyczno-archeologicznych na "Węglowej Drodze"

Więcej artykułów…

  1. Bolko II Świdnicki. Fenomen wykraczający poza narodowość
  2. Wspaniałe znalezisko archeologiczne sprzed kilku tysięcy lat w okolicy Żarowa
  3. Dokumentacja przekazana z Żarowskiej Izby Historycznej do Państwowego Muzeum KL Gross-Rosen w Rogoźnicy
  4. Pocztówka przedstawiająca dawną gospodę rodziny Damm z Łażan (Laasan) w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Thursday the 15th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.