Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Raporty zmianowe z pracy oddziału elektryczno-mechanicznego DZCH "Organika" w zbiorach Żarowskiej izby Historycznej

Drukuj
Utworzono: wtorek, 12, luty 2019

W opracowaniu Tomasza Ciesielskiego pt. Żarów. Historia miasta i gminy, przeczytać możemy: .... W latach 90-tych XX w. oblicze przemysłowe Żarowa i okolic kształtowały istniejące od blisko półtora wieku zakłady chemiczne i materiałów ogniotrwałych. Przetrwały one pierwszy okres wieloaspektowych przekształceń w Polsce z mniejszymi lub większymi perturbacjami. Nowe realia życia gospodarczego i przepisy prawne wymusiły stopniowe ograniczenie zatrudnienia oraz prace modernizacyjne. W Zakładach Chemicznych „Organika”, za sprawą zaostrzonych przepisów ochrony środowiska, zrealizowano kosztowne inwestycje ograniczające ilość emitowanych zanieczyszczeń, gdyż w przeciwnym razie przedsiębiorstwu groziło zamknięcie. Sprawę ścieków płynnych rozwiązało wybudowanie w latach 1992-1998 oczyszczalni ścieków przez spółkę, w której „Organika” miała blisko połowę udziału. W celu redukcji emisji zanieczyszczeń do atmosfery wybudowano nowoczesną ciepłownie opalaną gazem oraz zainstalowano urządzenia utylizujące dwutlenek siarki powstający w trakcie procesów produkcyjnych. W 1996 r. wybudowano spalarnię odpadów stałych. Kosztowne prace proekologiczne (tylko ciepłownia gazowa i spalarnia kosztowały blisko 3,5 mln zł) prowadzone były mimo nie najlepszych wyników finansowych osiąganych przez zakład. „Organika”, jak wiele innych przedsiębiorstw, mocno odczuła skutki rekonstrukcji polskiego przemysłu. Już w 1994 r. zakład przyniósł straty, co zbiegło się w czasie z jego zakwalifikowaniem do Programu Powszechnej Prywatyzacji. Z dniem 1 grudnia 1994 r. „Organikę” przekształcono w spółkę akcyjną i przydzielono do Narodowego Funduszu Inwestycyjnego (NFI) „Piast” nr XII.

Czytaj więcej: Raporty zmianowe z pracy oddziału elektryczno-mechanicznego DZCH "Organika" w zbiorach Żarowskiej...

Richard Lucae i nieznane fotografie pałacu w Siedlimowicach

Drukuj
Utworzono: wtorek, 16, maj 2023

Twórca przedwojennej świetności pałacu w Siedlimowicach, dr filozofii Heinrich von Korn, urodził się 6 kwietnia 1829 roku we Wrocławiu. Pochodził z rodziny znanych wrocławskich wydawców gazet i książek. Za swego życia aktywnie uczestniczył w życiu publicznym Wrocławia, był m.in. członkiem wielu stowarzyszeń oraz radcą miejskim. Należał też do inicjatorów powstania Muzeum Starożytności Śląskich. Hojnymi darami z własnej kolekcji wspomagał Śląskie Muzeum Sztuk Pięknych we Wrocławiu, do którego trafiły m. in. prace Adolpha von Menzela i Martena van Heemskerka. W 1892 roku sfinansował zakup budynku przeznaczonego następnie na Śląskie Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności we Wrocławiu. W prywatnych zbiorach Heinricha von Korn znajdowały się dzieła zarówno mistrzów dawnych (np. wspomnianego już Martena van Heemskerka), jak i współczesnych: Antona von Wernera czy Arnolda Böcklina. W 1867 roku von Korn nabył od hrabiego von Pücklera pałac w Siedlimowicach. To właśnie z inicjatywy von Korna, rezydencja, która od połowy XVIII wieku stanowiła czteroskrzydłowe założenie barokowe, została gruntownie przebudowana w latach 1873-1875. W rezultacie powstał neorenesansowy, dwukondygnacyjny pałac, pokryty dwuspadowym dachem z bogato zdobionymi lukarnami. Całość założona była na planie litery L. W tym samym czasie do pałacu dobudowano od strony północnej, czterokondygnacyjną wieżę z cebulowatą kopułą, a od strony wschodniej kaplicę i niewielką oranżerię.

Czytaj więcej: Richard Lucae i nieznane fotografie pałacu w Siedlimowicach

Reaktywacja Miejskiego Koła "PTTK" Żarów - spotkanie organizacyjne 28.02.2019 r.

Drukuj
Utworzono: sobota, 09, luty 2019

Szanowni Państwo ! Drodzy Czytelnicy ! W ubiegłym roku narodził się pomysł reaktywacji Miejskiego Koła Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego "PTTK" w Żarowie. Jego inicjatorem jest pan Bolesław Moryl – wieloletni prezes koła, którego w dziele rektywacji wspieramy i służymy pomocą. W związku z tym ZAPRASZAMY SERDECZNIE, wszystkich żarowskich "Łazików" i "Żarodreptaków", miłośników turystyki, przyrody oraz zabytków architektury na spotkanie organizacyjne, które odbędzie się w dniu 28 lutego 2019 roku o godz. 17:30 w Żarowskiej Izbie Historycznej przy ul. Dworcowej 3.

Czytaj więcej: Reaktywacja Miejskiego Koła "PTTK" Żarów - spotkanie organizacyjne 28.02.2019 r.

Normy branżowe z lat 1975-1989 opracowane w DZCH "Organika" Żarów

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 11, luty 2019

Normalizacja branżowa jest drugim z najstarszych rodzajów normalizacji technicznej, wprowadzonym w krajach uprzemysłowionych w 2 połowie XIX wieku (normalizacja zakładowa od 1 połowy XIX w., krajowa od 1 połowy XX w., międzynarodowa od 2 połowy XX w.). Celem normalizacji branżowej jest ujednolicenie procesów i wyrobów nieujednoliconych lub niedostatecznie ujednoliconych w normach krajowych lub zakładowych, a także wzrost konkurencyjności oferty podmiotów zrzeszonych w organizacji branżowej oraz innych podmiotów działających w branży i stosujących normy branżowe. Jeśli chodzi o Polskę, normalizacja branżowa była początkowo dobrowolna i nieregulowana prawnie (podobnie jak dziś). Sytuacja ta zmieniła się po II wojnie światowej. Dekret z 1958 roku oraz ustawa o normalizacji z 1961 roku ustanowiły reżim prawny w dziedzinie normalizacji branżowej. Polskie normy techniczne podzielono na: normy krajowe zwane (od 1924 roku) Polskimi Normami PN, normy branżowe BN oraz normy zakładowe ZN. Późniejsze ustawy o normalizacji z 1993 i 2002 roku zajęły się tylko zasadami normalizacji krajowej. Ustawodawca uznał, że normalizacja branżowa i zakładowa należy do niezależnych od państwa prerogatyw organizacji branżowych i przedsiębiorców.

Czytaj więcej: Normy branżowe z lat 1975-1989 opracowane w DZCH "Organika" Żarów

Miasto i gmina Żarów w konkursie "Gmina 2000" zorganizowanym w 1991 roku

Drukuj
Utworzono: sobota, 09, luty 2019

Jesienią 1990 roku prof. Antoni Kukliński z Uniwersytetu Warszawskiego, wystąpi! z inicjatywę zorganizowania konkursu "Gmina 2000", którego celem miało być zidentyfikowanie miast i gmin w Polsce zdolnych do zaoferowania inwestorom zagranicznym swych zasobów i gotowości współpracy. Organizacji konkursu podjął się Europejski Instytut Rozwoju Regionalnego i Lokalnego Uniwersytetu Warszawskiego (EUROREG), we współpracy z redakcjami: "Gazeta i Nowoczesność", "Wspólnota". Już jesienią 1990 roku ukazały się ogłoszenia w periodykach współuczestniczących w konkursie. Ogłoszenia te były kierowane do miast i gmin zamieszkałych przez mniej niż 50 000 mieszkańców - organizatorzy pragnęli inicjować współpracę inwestorów zagranicznych z tymi układami lokalnymi, które nie maję w tej mierze większych doświadczeń i które leżą na uboczu głównych szlaków wędrówek po naszym kraju przedstawicieli wielkich firm zagranicznych. Na początku 1991 roku organizatorzy konkursu otrzymali istotne wsparcie ze strony programu finansowanego przez Komisję EWG w ramach PHARE. Program ten, o nazwie "Municipal Development and Training in Poland", był w swej pierwszej fazie (w 1991 roku) koordynowany na zlecenie rządu polskiego przez Międzynarodową Unię Władz Lokalnych {International Union of Local Authorities, IULA) w Hadze. W Polsce za realizację programu była odpowiedzialna Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej (FRDL).

Czytaj więcej: Miasto i gmina Żarów w konkursie "Gmina 2000" zorganizowanym w 1991 roku

Więcej artykułów…

  1. O tzw. "cmentarzu kościelnym" w Żarowie
  2. O tajemniczym kamieniu "Bismarcka" lub "Napoleona" w Żarowie
  3. "Obol zmarłego" - obyczaj praktykowany w XV-XVII wieku na cmentarzu przykościelnym w Wierzbnej
  4. Obiekt piwniczny z końca XIX wieku odsłonięty podczas prac ziemnych przy ul. Bolesława Chrobrego w Żarowie

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Sunday the 14th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.