Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Epitafium Lorenza von Hundt z kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia NMP w Imbramowicach

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 26, listopad 2018

Już w średniowieczu pochówki darczyńców na rzecz Kościoła, osób stanu rycerskiego często związanych z ośrodkami diecezjalnymi lub dworem książęcym, a także duchownych dokonywano zazwyczaj na terenie świątyni pod posadzką krypt, kaplic lub też prezbiterium. W efekcie takiego obyczaju zaczęły pojawiać się w drugiej połowie XII wieku pierwsze nagrobki w postaci kamiennych płyt osadzanych w posadzce. Niebawem zaczęto wytwarzać płyty ozdobione różnymi rytami krzyża, znakami heraldycznymi, inskrypcjami a w końcu przedstawieniami figuralnymi, ukazującymi postać zmarłej osoby. Ta ostatnia z wymienionych form rozkwitła w drugiej połowie XVI wieku. Zachowane egzemplarze płyt z wyobrażeniem figuralnym, posiadają zazwyczaj kształt prostokąta z obramowaniem płaskim, na którym wyryta została stosowna inskrypcja. Wyróżnić należy dwa podstawowe pojęcia. Epitafium, czyli pomnik w postaci ozdobnej płyty lub tablicy z napisem ku czci zmarłego, najczęściej nie w miejscu pochówku, lecz w innym związanym z daną osobą, np. w kościele, na ścianie, filarze lub posadzce. Epitafium może zawierać płaskorzeźbiony wizerunek zmarłego albo scenę figuralną, a także odpowiednie symbole i alegoryczne atrybuty. Epitafia stanowią charakterystyczne elementy architektoniczne wystroju wnętrz kościołów. Z kolei płyta nagrobna jest to jakby pomnik na grobie zmarłego. Architektonicznie jest ona częścią grobowca ale nie zawsze, bo płyty umieszczane były często w murach, a więc nie nad grobami. Płyty najczęściej wykuwane były w piaskowcu, granicie lub marmurze. Niejednokrotnie przedstawiały postacie zmarłych z krótkim opisem wokół płyty. Umieszczane były zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz kościołów a także w murach cmentarnych.

Czytaj więcej: Epitafium Lorenza von Hundt z kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia NMP w Imbramowicach

Broń chemiczna w użyciu na linii frontu w pobliżu Bukowa i Imbramowic w kwietniu 1945 roku

Drukuj
Utworzono: sobota, 24, listopad 2018

Przede mną zieje lej. Obejmuję go wzrokiem jak rękami, muszę do niego wskoczyć jednym susem. Wtem dostaję cios w twarz, jakaś ręka chwyta mnie za ramię – czyżby trup ożył ? Ręka potrząsa mną, odwracam głowę, w trwającym sekundę rozbłysku światła dostrzegam twarz Katczinskiego. Kat ma usta szeroko otwarte i coś krzyczy, nic nie słyszę, potrząsa mną ponownie, zbliża do mnie twarz; w momencie gdy huk przycicha, dociera do mnie jego głos: – Gaz – gaaaz – gaaaz – przekazać dalej ! Przyciągam do siebie torbę z maską. W pewnej odległości ode mnie ktoś leży. W mojej głowie tłucze się tylko jedna myśl: Muszę mu powiedzieć: „Gaaaz – gaaaz!” Wołam, przysuwam się, uderzam w niego maską, niczego nie zauważa – jeszcze raz i jeszcze raz – kuli się tylko – to rekrut – rozpaczliwie spoglądam na Kata, który założył już maskę – ja też wyszarpuję swoją, hełm odrzucam na bok, maskę naciągam na twarz, docieram do tego młodego żołnierza, tuż obok mnie leży jego maska, chwytam ją, zakładam mu na głowę, on przytrzymuje – wtedy puszczam – i nagłym rzutem ciała ląduję w leju. Głuchy huk granatów gazowych miesza się z trzaskiem pocisków wybuchających. Między eksplozjami słychać dźwięki dzwonu, gongi, szczęk metalu zapowiadające wszędzie – gaz – gaz – gaz...

Czytaj więcej: Broń chemiczna w użyciu na linii frontu w pobliżu Bukowa i Imbramowic w kwietniu 1945 roku

Johann Wilhelm Oelsner – właściciel Krukowa i Zastruża, mistrz loży masońskiej we Wrocławiu

Drukuj
Utworzono: wtorek, 20, listopad 2018

Wielu z Was z pewnością spotkało się z pojęciem masoneria lub wolnomularstwo. Ruch masoński okryty nimbem tajemniczości, domyśleń i niedomówień miał i ma na celu stworzenie nowego porządku świata, opartego na trzech fundamentalnych ideach masońskich: wolności, braterskości i równości. Urzeczywistnienie tych idei miało miejsce w czasie posiedzeń lóż, na których bardziej zaawansowani i wtajemniczeni w arkana ruchu masoni, przekazywali swą wiedzę i doświadczenie młodszym adeptom. Warto podkreślić, że w okresie powstania, przed kilkoma stuleciami, nie stwarzano utrudnień w ich działalności. Ukrywane przed niewtajemniczonymi rytuały masońskie, formy i zasady działania, a przede wszystkim niemożność ich kontroli przez Państwo i Kościół spowodowały że, w niektórych państwach zakazano działalności lożom wolnomularskim. Dzisiaj dzięki informacjom zawartym na różnego rodzaju stronach internetowych, można w łatwy sposób zapoznać się bliżej z tematem masonerii. Tym, którzy jednak po raz pierwszy spotykają się z owym zagadnieniem, należy w paru zdaniach przybliżyć historię, cel i formę działalności wolnomularskiej. Tak więc masoni to ruch ponad narodowy zainicjowany po raz pierwszy w Anglii w roku 1717. Celem nadrzędnym tego ruchu było doprowadzenie do zbratania się ze sobą różnych narodów i różnych religii świata.

Czytaj więcej: Johann Wilhelm Oelsner – właściciel Krukowa i Zastruża, mistrz loży masońskiej we Wrocławiu

Żarowska Orkiestra Dęta (1948-2018) - 70 lat istnienia

Drukuj
Utworzono: środa, 21, listopad 2018

Wiele miast ma swoje symbole. Najczęściej są nimi: charakterystyczny budynek, znana instytucja bądź firma lub też cenny zabytek. Co można uznać za symbol Żarowa ?. W tej kwestii zdania będą z pewnością podzielone. Mimo wszystko wiele osób zgodzi się z pewnością, że jednym z takich właśnie symboli Żarowa jest tutejsza Orkiestra Dęta, która stanowi wspaniały przykład ludzkiej pracowitości, wytrwałości i olbrzymiej liczby talentów. Orkiestra ta stała się pasją dla wielu osób z wielu pokoleń. Grało w niej i gra nadal po kilku członków z jednej rodziny. Żarowscy Orkiestranci wielokrotnie reprezentowali Miasto i Gminę na przeróżnych uroczystościach. Stali się tak naprawdę niepisanymi ambasadorami Żarowa. Trudno sobie wyobrazi, aby jakiekolwiek święto odbyło się bez Ich udziału. W archiwalnym numerze Gazety Żarowskiej (nr 12/2008 z 05.09.2008 r.), przeczytać możemy:

Czytaj więcej: Żarowska Orkiestra Dęta (1948-2018) - 70 lat istnienia

II Konkurs Wiedzy Historycznej o Gminie Żarów "Zabytki Architektury"

Drukuj
Utworzono: wtorek, 20, listopad 2018

Żarowska Izba Historyczna serdecznie zaprasza do udziału w II Konkursie Wiedzy Historycznej o Gminie Żarów "Zabytki Architektury". Konkurs składa się z 25 plansz zawierających 2-3 fotografie zabytków architektury znajdujących się na obszarze Gminy Żarów. Uczestnicy będą mieli za zadanie wskazać odpowiednią fotografię do zadanego pytania. Łączna pula nagród – 300 zł. Zgłoszenia przyjmowane są przed rozpoczęciem Konkursu. Wydarzenie odbędzie się w dniu 5 grudnia 2018 roku o godz. 18:00 w Żarowskiej Izbie Historycznej przy ul. Dworcowej 3. SERDECZNIE ZAPRASZAMY DO UDZIAŁU !!!

Czytaj więcej: II Konkurs Wiedzy Historycznej o Gminie Żarów "Zabytki Architektury"

Więcej artykułów…

  1. Wieszak odzieżowy "Specialhaus S. Leuchtag, Breslau" w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej
  2. Żarów i Imbramowice - fotografie z przełomu XX/XXI wieku
  3. Kilka słów o nieistniejących urządzeniach technicznych DZCH "Organika" na stawie miejskim w Żarowie
  4. Kilka słów o nieistniejącej wieży przy remizie OSP Żarów w latach 1960-1981

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Friday the 16th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.