Mosiężny stempel pieczątki Verein Chemischer Fabriken Silesia

Dokładna data pierwszego użycia stempla lub pieczątki nie jest znana. Historycy przyjmują jednak, że pierwotne prototypy pieczątek były odbijane w kamieniu. Na początku swojego istnienia, stemple miały formę pieczęci. Sama historia pochodzenia nazwy stempel odnosi się do dwóch czynności: pieczenia i odciskania. W odróżnieniu od używanych obecnie pieczątek, starożytna pieczęć była wypukła. Stanowiła również formę zabezpieczenia nienaruszalności, chroniła w ten sposób prawa, pisma oraz przedmioty. Na przestrzeni wieków wygląd, funkcja i sposób odwzorowywania pieczęci zmieniał się. Największym zmianom ulegał tłok, czyli stempel. Wykonywano je z brązu, mosiądzu, żelaza, stali, a w przypadku bogatych rodów i władców ze złota czy srebra. Ostateczny wybór tworzywa, z którego przygotowywano stempel zależał, nie tylko od bogactwa danej rodziny, ale również od materiału, który służył do wykonywania odcisku. Do tego celu wykorzystywano wosk, lak, metal, tusz, mosiądz, ołów oraz żelazo. W XIX wieku zaczęły pojawić się pieczątki kauczukowe i gumowe. Na rynku dominowały do połowy XX wieku. Wówczas w obiegu pojawiły się pieczątki kieszonkowe oraz pieczątki z wymiennym wkładem. Obecnie pieczątki wykonywane są głównie metodą polimerową, grawerowane laserowo w gumie.

Czytaj więcej: Mosiężny stempel pieczątki Verein Chemischer Fabriken Silesia