Żarowska Izba Historyczna ponownie otwarta

Informujemy, że od dnia 11 maja 2020 roku, Żarowska Izba Historyczna będzie otwarta dla zwiedzających z obostrzeniami sanitarnymi ‼️

a) w Izbie mogą przebywać maksymalnie dwie osoby

b) każda osoba zwiedzająca wystawę musi mieć założoną maseczkę zakrywającą nos oraz usta

c) każda osoba zwiedzająca wystawę zobowiązana jest do uprzedniej dezynfekcji rąk przed wejściem na salę ekspozycyjną (dozownik z płynem dezynfekującym przy wejściu)

d) każdą osobę przebywającą w Izbie obowiązuje kategoryczny zakaz dotykania gablot ekspozycyjnych oraz wszelkiego innego wyposażenia

e) każda osoba przebywająca w Izbie zobowiązana jest do zachowania odległości 2 m od drugiej osoby znajdującej się w sali ekspozycyjnej Izby

f) godziny otwarcia Izby: pn, wt, czw, pt (10:00-15:30), śr (9:00-17:00)

POWYŻSZE OBOSTRZENIA SANITARNE BĘDĄ KONTROLOWANE RYGORYSTYCZNIE ‼️

Wszelkie sprawy dotyczące przekazania eksponatów, okazania eksponatów do weryfikacji oraz inne sprawy bieżące związane z historią Ziemi Żarowskiej prosimy kierować pod adres mailowy: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Okolice Żarowa na XVII-XVIII wiecznych mapach ze zbiorów Biblioteki Ziemi Morawskiej w Brnie, cz.1

Początki biblioteki naukowej w Brnie, związane są z działalnością Towarzystw Gospodarczych, które zawiązały się pod koniec XVIII wieku. Wymienić należy tutaj Towarzystwo Gospodarki Rolnej i Sztuk Wolnych oraz Morawsko-Śląskie Towarzystwo dla Udoskonalania Orki, Przyrodoznawstwa i Krajoznawstwa. Jedną z form ich aktywności było gromadzenie książek naukowych. Prawdziwa biblioteka, powstała jak się przyjmuje 6 lipca 1808 roku, wraz z zarejestrowaniem w księgach inwentarzowych pierwszej książki. Księgozbiór biblioteczny rozwijał się przez cały XIX wiek, dzięki darom społeczeństwa. W ramach Towarzystwa Gospodarczego w 1819 roku doszło do założenia Muzeum Franciszka. W 1864 roku ukazał się drukowany katalog zbiorów obejmujący nauki przyrodnicze, historyczne i techniczno-ekonomiczne. Z dniem 11 grudnia 1883 roku społeczeństwo uzyskało bezpłatny dostęp do biblioteki oraz do innych zbiorów muzeum. Biblioteka Towarzystwa przekształciła się w bibliotekę publiczną z księgozbiorem liczącym 45 tysięcy woluminów. W 1899 roku placówka odłączyła się od muzeum i stała się samodzielną Krajową Biblioteką Morawską.

Czytaj więcej: Okolice Żarowa na XVII-XVIII wiecznych mapach ze zbiorów Biblioteki Ziemi Morawskiej w Brnie, cz.1

Sprawozdanie sytuacyjne wójta gminy Żarów za miesiąc styczeń 1950 roku

Po 1945 roku w Polsce zachowano trójstopniowy podział państwa na województwa, powiaty i gminy. Na podstawie dekretu z 23 sierpnia 1944 roku przywrócono również przedwojenny samorząd terytorialny. Rozwiązanie to miało być tymczasowe. Zapowiedzią przyszłych, głębszych zmian było utworzenie rad narodowych (gminnych, miejskich, powiatowych, wojewódzkich i krajowej – KRN), które kojarzono na mocy tego dekretu z samorządem terytorialnym. Rady stały się reprezentacją samorządu i jego organami uchwałodawczymi. W systemie rad narodowych zastosowano układ ich podległości hierarchicznej, w którym rady wyższego szczebla zatwierdzały uchwały rad niższego szczebla, a także posiadały prawo do ich kontrolowania. Organami wykonawczymi w przypadku gminnej rady rady narodowej (w gminach wiejskich) był wybierany przez nią zarząd gminy z wójtem, podwójcim i trzema członkami zarządu. Wójtowi dla celów administracji gromad podlegali sołtysi i podsołtysi wybierani przez ogólne zebranie mieszkańców. Brali oni udział w posiedzeniach zarządu gminnego z głosem doradczym jedynie w wypadku, gdy przedmiotem obrad były sprawy dotyczące danej gromady. Wedle artykułu 22, który był zawarty w dekrecie PKWN z dnia 23 listopada 1944 roku (o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego), władzą porządkową dla burmistrzów, wójtów, sołtysów oraz członków zarządów gmin wiejskich i miast niewydzielonych był wydział powiatowy, na czele którego stał starosta.

Czytaj więcej: Sprawozdanie sytuacyjne wójta gminy Żarów za miesiąc styczeń 1950 roku

Francuscy jeńcy wojenni w Pożarzysku podczas II wojny światowej

Temat dotyczący jeńców wojennych podczas II wojny światowej, kilkukrotnie gościł już na naszej stronie. Szeroko opisywany był obóz w Żarowie, komanda pracy w Imbramowicach, Siedlimowicach oraz pobyt jeńców narodowości francuskiej w przysiółku "Buschmühle" na pograniczu Imbramowic i Domanic. Dzisiaj chcemy przybliżyć historię pobytu jeńców francuskich w Pożarzysku. Jest to możliwe dzięki Anne-Marie Giroud, która zachowała i opublikowała dokumenty swego ojca – byłego więźnia stalagów VIII A Görlitz i VIII C Sagan. Germain Giroud urodził się 7 stycznia 1916 roku w Biol (departament Isère), region Owernia-Rodan-Alpy. Od 15 października 1936 roku do 15 października 1938 roku, pełnił służbę wojskową w Alpach (Strzelcy Alpejscy). Jako rezerwista został powołany do armii 21 marca 1939 roku. Początkowo służył w 11. Batalionie Strzelców Alpejskich, następnie w 21. Rezerwowym Batalionie (195. Pułk Piechoty Górskiej/Alpejskiej w składzie 27. Dywizji Górskiej), który w maju i czerwcu 1940 roku walczył na terenie departamentu Aisne. Kapral Giroud Germain trafił do niewoli niemieckiej 9 czerwca 1940 roku w miejscowości Ambleny niedaleko Soissones (regionie Hauts-de-France, dep. Aisne). Początkowo przebywał w jenieckim obozie przyfrontowym (przejściowy) Frontstalag 101 Cambrai (numer obozowy 3431), skąd został przeniesiony do Stalagu VIII A Görlitz. Z obozu macierzystego w Zgorzelcu, został wysłany do zewnętrznego komanda nr 1196 (Arbeitskommando Nr. 1196 Saarau – Żarów).

Czytaj więcej: Francuscy jeńcy wojenni w Pożarzysku podczas II wojny światowej