Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Podwodna tajemnica

Drukuj
Utworzono: środa, 03, lipiec 2013

W dniu 28.06.2013 odbyła się akcja : Podwodna Tajemnica, której celem było odnalezienie zatopionego opancerzonego transportera Wehrmachtu Sd.kfz 251 w niewielkim, zalanym, dawnym kamieniołomie koło Siedlimowic. Ekipa nurków z Centralnego Ośrodka Nurkowego z Wałbrzycha postanowiła sprawdzić tę informację. W akcji tej wzięli udział płetwonurkowie: Artur Świętoń, Robert Gniot oraz Michał Mioduszewski. Wszyscy nurkowie czuli na sobie wielką presję, ponieważ oczekiwano od nas dobrej nowiny, którą przyniesiemy spod wody. Nurkowanie było bardzo trudne ,a warunki jakie panowały w zbiorniku nie sprzyjały poszukiwaniom.

Czytaj więcej: Podwodna tajemnica

Pruski pomnik w Imbramowicach

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 08, lipiec 2013

Wielkie triumfy armii pruskiej w wojnach z Danią, Austrią i Francją dały impuls do budowy wielu pomników, ku pamięci bohaterów walczących za ojczyznę. Pomniki "ku pamięci" lub tzw. "pomniki zwycięstwa" powstawały licznie w miastach oraz na wsiach, będąc zawsze szczególnie ważnym miejscem w lokalnym krajobrazie i społecznej świadomości. Z okolic Żarowa pochodzą dwie znane nam konstrukcje o wspomnianym rodowodzie. Przy tzw. drodze węglowej, prowadzącej z Żarowa w kierunku Piotrowic Świdnickich, skryty pośród bujnej zieleni ustawiony jest pomnik, na którym widnieją nazwiska biorących udział w wojnach z lat 1864, 1866 i 1870/71. Ten zapomniany obiekt jest typowym przykładem tzw. pomnika "ku pamięci", który wielokrotnie utrwalano na ówczesnych kartkach pocztowych. O pomniku tym pisaliśmy już szerzej poruszając tematykę udziału mieszkańców okolic Żarowa w wojnach pruskich z 2 połowy XIX wieku (patrz tutaj; o genezie budowy pomników tutaj). Na kartkach pocztowych z końca XIX i lat 20-tych XX wieku utrwalony został również pomnik wojenny (niem. Kriegdenkmal) z Imbramowic (niem. Ingramsdorf).

Czytaj więcej: Pruski pomnik w Imbramowicach

Pomniki i polegli w I wojnie światowej mieszkańcy gminy Żarów

Drukuj
Utworzono: wtorek, 06, sierpień 2013

Lata 1914-1918. Ten na pozór krótki odcinek czasu dla milionów walczących na frontach I Wojny Światowej żołnierzy, okazał się straszliwą hekatombą śmierci. Wojna na której każdy dzień przypadało średnio 5 tysięcy zabitych, a czasem dziesięć razy więcej, zebrała szczególnie krwawe żniwo na polach Francji i Belgii. Na ośmiu walczących wypadał jeden zabity, a co trzeci był ranny, często w stopniu dożywotniego kalectwa. Cesarstwo Niemieckie okupiło udział w tej okrutnej wojnie śmiercią ponad 1,8 mln powołanych pod broń żołnierzy (jeden zabity przypadał 35 mieszkańców tego państwa). Wedle tradycji sięgającej początków XIX wieku, ku pamięci poległych wystawiano różnego rodzaju pomniki zawierające ich nazwiska oraz daty śmierci. Pomniki takie o przeróżnej formie i kształcie ustawiano w miejscach powszechnie uczęszczanych, takich jak pobliże kościołów, szkół, urzędów pocztowych, cmentarzy, na placach oraz przy rozwidleniach dróg. Tematykę tych obiektów poruszaliśmy już kilkakrotnie pisząc, o tych które upamiętniały niegdyś poległych mieszkańców Imbramowic (tutaj), Kalna, (tutaj) Przyłęgowa (tutaj) i Żarowa (tutaj). Dziś pragniemy wzbogaci stan wiedzy czytelników o nowe informacje oraz niecodzienny eksponat, który w ostatnim czasie trafił do Żarowskiej Izby Historycznej.

Czytaj więcej: Pomniki i polegli w I wojnie światowej mieszkańcy gminy Żarów

Spacerkiem po Żarowie: Ida und Marienhűtte

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 29, lipiec 2013

W 1842 roku, przedsiębiorstwo budowlane Carla Kulmiza zostało zaangażowane do budowy linii kolejowej Wrocław – Świebodzice. Poszukiwania kruszyw, potrzebnych do budowy, zaowocowały odkryciem w okolicach Saarau (dzisiaj Żarów) złóż gliny, kaolinu i węgla brunatnego. Kulmiz skrzętnie wykorzystał nadarzającą się okazję. Na terenie zlokalizowanym pomiędzy Żarowem i Łażanami, wybudował swoje pierwsze przedsiębiorstwa przemysłowe. Powstająca osada – Ida und Marienhűtte nazwę swą zawdzięcza hutom: szkła „Ida” oraz żelaza „Marie”, które powstały jako pierwsze.

Czytaj więcej: Spacerkiem po Żarowie: Ida und Marienhűtte

Młyn w Siedlimowicach

Drukuj
Utworzono: środa, 26, lipiec 2023

Młyn wodny to odwieczny składnik sielskiego krajobrazu. To zarazem dom i miejsce ludzkiej pracy. To w końcu miejsce opisywane przez poetów i pisarzy, a także barwny temat dzieł malarskich. Jeszcze w początkach XX wieku młynów były tysiące. Dzisiaj jest to świat dawno umarły, który tylko z rzadka powraca na chwilę do życia, aby snuć swą opowieść. Opowieść o młynie w Siedlimowicach, jest opowieścią o minionym czasie, kiedy turkot drewnianego koła znaczył historię zwykłych ludzi jakim dane było w tym niezwykłym miejscu żyć i pracować. Pierwsza informacja o Siedlimowicach pojawia się w dokumencie z końca XIII wieku. Ów fałszywy dokument opatrzony datą 1213 stwierdzał, że z 14 łanów ziemi w Siedlimowicach miała być płacona dziesięcina na rzecz klasztoru w Lubiążu. Czy już wówczas we wsi istniał młyn wodny i kto był jego założycielem, tego niestety nie wiadomo.

Czytaj więcej: Młyn w Siedlimowicach

Więcej artykułów…

  1. Nowy sprzęt ekspozycyjny w Żarowskiej Izbie Historycznej
  2. Transporter widmo
  3. Zaginiona załoga Ju 52
  4. Wojska napoleońskie w okolicy Żarowa w latach 1806-1808

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Friday the 9th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.