Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Elektryczna kolej na odcinku Żarów-Imbramowice w latach 1928-45

Drukuj
Utworzono: wtorek, 12, luty 2013

21 kwietnia 1842 roku rozpoczęte zostały prace ziemne przy budowie linii kolejowej Wrocław Świebodzki – Świebodzice (dziś Wrocław Świebodzki – Zgorzelec/Görlitz; linia oznaczona nr 274). W trakcie robót w okolicy malutkiego wówczas Żarowa odkryte zostały złoża węgla brunatnego, kaolinu oraz pirytów. Od tego czasu rozpoczyna się dynamiczny rozwój tej osady, budowa fabryk i powstanie przemysłu, którego ojcem był Carl Friedrich von Kulmiz (wówczas właściciel firmy budowlanej, zaangażowanej przy budowie omawianej linii kolejowej). Decyzja o budowie żelaznego szlaku pomiędzy ówczesnym Breslau a Freiburgiem, wymuszona została wzrostem zapotrzebowania na węgiel oraz trudnościami w transporcie tego surowca na większe odległości. Prace przy budowie linii trwały ponad półtora roku, a zaangażowanych w nie było ponad 2 tysiące robotników. We Wrocławiu kosztem ponad 150 tys. talarów powstał dworzec Świebodzki. W Świebodzicach natomiast za sumę 104 tys. talarów wzniesiono dworzec z magazynami i placami załadunkowymi węgla. Linię Wrocław Świebodzki – Świebodzice oddano do użytku 29 października 1843 roku.

Czytaj więcej: Elektryczna kolej na odcinku Żarów-Imbramowice w latach 1928-45

Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej 1919-21 z gminy Żarów

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 28, styczeń 2013

Ustawą z dnia 21 lipca 1990 roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił odznaczenie w postaci Krzyża za udział w Wojnie 1918–1921 dla osób, które pełniąc służbę w latach 1918–1921, przyczyniły się do ugruntowania niepodległości naszego państwa. Krzyż nadawany był uczestnikom wojny z lat 1918-1921 we wszystkich służbach, żyjącym w dniu wejścia ustawy w życie (10 sierpnia 1990 r.). Odznaczenie obejmowało wojnę polsko-ukraińską i wojnę polsko-bolszewicką. Nadawane było przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Obrony Narodowej. Odznaczeni otrzymywali odznakę Krzyża i legitymację. Nadawanie Krzyża uznano za zakończone z dniem 8 maja 1999 roku. Odznaczenie posiada formę krzyża równoramiennego prostego wykonanego z metalu o wymiarach 42 x 42 mm i składa się z czterech równych, rozszerzonych na końcach ramion o przekroju spłaszczonego ośmioboku i związanych pośrodku sześcianem. Na ramionach poprzecznych Krzyża wyryty jest poziomo napis: OBROŃCY – OJCZYZNY, na ramionach pionowych – daty: 1918 i 1921, w środku zaś skrzyżowania ramion znajduje się wizerunek orła na tle z białej emalii. Na Ziemiach Odzyskanych, w granicach ówczesnej gminy Żarów po 1945 roku osiedliło się dwóch uczestników wojny polsko-bolszewickiej 1919-1921, którzy zostali odznaczeni Krzyżem za udział w Wojnie 1918-1921.

Czytaj więcej: Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej 1919-21 z gminy Żarów

Żarowska poczta do 1945 roku

Drukuj
Utworzono: niedziela, 06, styczeń 2013

Nazwa poczty wywodzi się z języka łacińskiego. Jest po prostu określeniem stacji lub stanowiska gdzie dokonywano wymiany koni transportowych. W dzisiejszym rozumieniu – poczta to instytucja zajmująca się obrotem przesyłek, wykonywanie niektórych usług na rzecz telekomunikacji oraz usług pieniężno-bankowych. Potrzeba wymiany informacji istniała już w czasach starożytnych. W świetle znanych materiałów źródłowych, już w XXIV w. przed Chrystusem, władca babiloński Sargon, posługiwał się regularną komunikacją pocztową między stolicą państwa a ośrodkami administracji na prowincji.

Czytaj więcej: Żarowska poczta do 1945 roku

Wiejskie karczmy i gospody w okolicach Żarowa do 1945 r.

Drukuj
Utworzono: wtorek, 15, styczeń 2013

W średniowieczu i w czasach późniejszych nieodłącznym elementem wiejskiego krajobrazu były przydrożne karczmy (znane także pn. austeria, gospoda, oberża, zajazd). Budynki te służyły różnym celom. Można w nich było stawać na popas i zjeść posiłek, można było napić się piwa lub mocniejszego trunku, można było w końcu przenocować i zabawić się. W karczmach często urzędowali poborcy ceł i myta, tutaj też odprawiano wiejskie sądy. Karczmy pełniły ponadto funkcję wiejskich sklepów, zaopatrujących mieszkańców w artykuły codziennego użytku oraz rolę drobnych „zakładów wytwórczych", takich jak piekarnia, rzeźnia, browar czy gorzelnia.

Czytaj więcej: Wiejskie karczmy i gospody w okolicach Żarowa do 1945 r.

Stan wojenny i reżim z czasów stalinowskich w Żarowie

Drukuj
Utworzono: środa, 12, grudzień 2012

31 lat temu z braku możliwości opanowania kryzysu gospodarczego, społecznego i politycznego, władze PRL zdecydowały się na krok ostateczny. W mroźną noc 13 grudnia 1981 roku wprowadzono na obszarze kraju stan wojenny. Władzę przejęło wojsko, na czele z Wojskową Radą Ocalenia Narodowego. Całkowicie zakazano wszelkiego rodzaju zgromadzeń (oprócz religijnych), zawieszono działalność wielu organizacji społecznych, internowano kilka tysięcy działaczy opozycji. Nie obyło się bez ofiar śmiertelnych. Przypomnijmy co o tamtych wydarzeniach pisano w "Solidarności" Ziemi Żarowskiej:

Czytaj więcej: Stan wojenny i reżim z czasów stalinowskich w Żarowie

Więcej artykułów…

  1. Żarowski kurek z kościelnej wieży
  2. Wiatraki w pobliżu Żarowa
  3. Spacerkiem po Żarowie: Żarowskie szkoły
  4. Fotografia z 1917 roku

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Friday the 9th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.