Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Żarów na fotografiach z przełomu XX i XXI wieku

Drukuj
Utworzono: sobota, 21, styczeń 2017

   

Czytaj więcej: Żarów na fotografiach z przełomu XX i XXI wieku

Kronika - Kolonie letnie DZCH "Organika" Drawsko Pomorskie 80, część 2

Drukuj
Utworzono: wtorek, 17, styczeń 2017

Na jednej ze stron Kroniki znalazł się taki oto wpis: W dniach 16 i 17 lipca odbyła się wycieczka nad morze. Uciechy było co nie miara. Mogliśmy zażyć morskiej kąpieli, zwiedziliśmy muzeum poświęcone I Armii Wojska Polskiego, katedrę, ale najwięcej radości sprawił nam Jarmark Solny. Nad morzem nie nie zapomnieliśmy obejrzeć Pomnika Zaślubin. Wróciliśmy pełni wrażeń i z kieszeniami morskiego piasku. Sól była głównym przedmiotem wymiany handlowej Kołobrzegu. Z Kołobrzegu do Poznania prowadził szlak handlowy już w średniowieczu zwany solnym od głównego towaru wywożonego z tego nadmorskiego miasta. Jarmark kołobrzeski ma swoją atmosferę i – choć krótką – uznaną już tradycję.

Czytaj więcej: Kronika - Kolonie letnie DZCH "Organika" Drawsko Pomorskie 80, część 2

Warsztaty archeologii eksperymentalnej dla najmłodszych mieszkańców gminy Żarów

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 16, styczeń 2017

Dobra wiadomość dla najmłodszych mieszkańców gminy Żarów. Dzięki zapoczątkowanej wielopłaszczyznowej współpracy pomiędzy Żarowską Izbą Historyczną działającą w ramach Gminnego Centrum Kultury i Sportu w Żarowie, a firmą Archeoreplica z siedzibą w Starym Górniku koło Oławy, już na wiosnę dla uczniów ze szkół gminnych, przygotowany zostanie cykl warsztatów archeologii eksperymentalnej. Firma Archeoreplica od przeszło 10 lat zajmuje się badaniami eksperymentalnymi związanymi z technologią obróbki kości i poroża od epoki kamienia do średniowiecza. Przy swoich eksperymentach korzysta z nowoczesnego sprzętu w postaci mikroskopu stereoskopowego, metalograficznego i skaningowego. Wyniki tych badań prezentowane są na różnego rodzaju konferencjach oraz w publikacjach naukowych. Ważnym elementem działalności firmy ze Starego Górnika, jest archeoedukacja, która prezentuje życie naszych przodków. Zajęcia dydaktyczne specjalnie dobrane dla różnych grup wiekowych, kierowane są do przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjalnych i licealnych, studentów oraz wszystkich zainteresowanych archeologią. Podczas zajęć, wykorzystywane i odtwarzane są przedmioty codziennego użytku od epoki kamienia po czasy nowożytne, które powstały przy użyciu narzędzi i technik stosowanych przez społeczności żyjące w danej epoce: kamienia, brązu czy żelaza. Obok działalności badawczo-dydaktycznej, Archeoreplica świadczy także kompleksowe usługi archeologiczne, w skład których wchodzi wachlarz badań i nadzorów archeologicznych, opracowanie i konserwacja zabytków oraz obsługa wszelkich formalności inwestycyjnych pod kątem zezwoleń konserwatorskich. Zaplanowane na wiosnę warsztaty archeologii eksperymentalnej dla młodych mieszkańców gminy Żarów, będą nie tylko znakomitym uzupełnieniem szkolnych lekcji historii, ale też niesamowitą wędrówką w czasie do odległych epok prehistorycznych.

Czytaj więcej: Warsztaty archeologii eksperymentalnej dla najmłodszych mieszkańców gminy Żarów

Kronika - Kolonie letnie DZCH "Organika" Drawsko Pomorskie 80, część 1

Drukuj
Utworzono: wtorek, 17, styczeń 2017

Na stronach Kroniki letnich koloni DZCH "Organika", które w 1980 roku miały miejsce w Drawsku Pomorskim, napisano: Samo Drawsko rozłożyło się w szerokiej dolinie rzecznej, na lekko pofałdowanej, piaszczystej równinie. Od zachodu i północy a także od południa otoczone jest wzgórzami pochodzenia lodowcowego, a nader urozmaiconej rzeźbie i znacznej różnicy wzniesień. O niepospolitej urodzie okolic Drawsko w jeszcze większym stopniu stanowią wody. Rzeka Drawa, w trakcie 199 km swojego biegu, przepływa przez mnóstwo jezior, m.in. znajdujące się blisko Drawska jez. Lubie. Najczęściej spotykane, a zarazem najbardziej malownicze są jeziora rynnowe, o wydłużonym kształcie, głębokie, o stromych na ogół brzegach i nader zróżnicowanej konfiguracji dna. Największe w pobliżu Drawska jest jezioro typu rynnowego, jezioro Lubie (1439 ha powierzchni, maksymalna głębokość 46,2 m). Drawsko liczy około 9 tys. mieszkańców i jest przede wszystkim ośrodkiem handlowo-usługowym i kulturalnym rozległej rolniczo-leśnej okolicy. Największe przedsiębiorstwa to Zakłady Przemysłu Ziemniaczanego w Janikowie oraz Spółdzielnia Pracy "Drawa. Zabytki Drawska to: resztki miejskich murów obronnych z XIV w., kościół parafialny z XIV-XV w., kryjący w sobie interesujący ołtarz gotycki oraz XVIII w. organy barokowe i fragmenty budowli gotyckich portali z motywami bestiariuszy. W jego okolice chętnie ściągają zwłaszcza amatorzy spokojnego wypoczynku, zwolennicy kajakowych wędrówek, żeglarstwa, wędkowania, zbierania runa leśnego. My skorzystaliśmy z zaproszenia słoneczka, które jest troszkę łaskawe i świeci nam przez chmurki. W mieście Drawsku działa ekspozytura Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Turystycznego "Jantaria", dysponująca nowo wybudowanym centrum obsługi turystów, kwaterami prywatnymi i dwoma ośrodkami wypoczynkowymi. Nad jeziorem znajduje się Ośrodek Sportu i Rekreacji, posiadający kąpielisko oraz wypożyczalnię. Mamy cichą nadzieję, że pogoda dopisze nam w czasie pobytu w Drawsku i będziemy mogli maksymalnie wykorzystać możliwości, jakie oferuje nam ośrodek.

Czytaj więcej: Kronika - Kolonie letnie DZCH "Organika" Drawsko Pomorskie 80, część 1

Księga Pamiątkowa Zjednoczonych Fabryk Chemicznych "Silesia" w Żarowie k./Świdnicy

Drukuj
Utworzono: wtorek, 10, styczeń 2017

Jak czytamy we wspomnieniach Teodora Pyrka – byłego pracownika DZCH, opublikowanych na łamach jednodniówki "Chemik Żarowski" z czerwca 1968 roku: "W zakładach chemicznych w Tarnowskich Górach, gdzie pracowałem od 1926 roku, powiedziano mi: pojedziecie do Żarowa na dwa, trzy tygodnie i uruchomicie zakład. Wytypowano około 20 osób. 10 sierpnia 1945 roku załadowaliśmy na ciężarówkę narzędzia, aparat spawalniczy, garnki, koce, trochę żywności i jazda do Żarowa. Przyjechaliśmy wieczorem. Ciemno, pusto, tylko gdzieniegdzie stały warty wojsk radzieckich zabezpieczające w tym czasie zakład. Zakwaterowaliśmy się w budynku przy Armii Czerwonej 76 w jednym pokoju. Spaliśmy na podłodze, bo nie było ani łóżek, ani materacy. Nazajutrz okazało się, że w Żarowie przebywa grupa operacyjna, która pomogła nam się zagospodarować. Potem zaprowiantowano nas w stołówce mieszczącej się w starym klubie. Tam otrzymywaliśmy wszystkie posiłki. Jedzenie, jak na owe czasy, było tam niezłe. Na śniadanie chleb ze smalcem lub marmoladą i kawa, na obiad zupa, kasza i od czasu do czasu mięso. W sierpniu nastąpiło formalne przekazanie zakładu władzom polskim. W warsztacie mechanicznym nie było nic. Wszystkie urządzenia były zdemontowane i wywiezione przez Niemców. Mieliśmy z sobą najpotrzebniejsze narzędzia, więc trzeba było z fragmentów, które ocalały zrobić maszyny zdatne do pracy. Pierwsze chwile były trudne, bo większość części trzeba było dorabiać ręcznie. W tym czasie inż. Starkel, ówczesny dyrektor zwołał wszystkich pozostałych w Żarowie Niemców i porozdzielał ich do pracy według zawodów. Kilku z nich trafiło również do warsztatu mechanicznego. Tak upływały dni. Bez radia, gazet, bez wiadomości o tym, co się dzieje na świecie. W pierwszych dniach września przyjechała około 20-osobowa grupa rozruchowa z Zakładów Sodowych "Solway" koło Krakowa. Warsztat mechaniczny był już wtedy w takim stanie, że można było przystąpić do uruchamiania podstawowych obiektów zakładu: kotłowni i generatorów. Ludzi przybywało. Uruchomiono stołówkę zakładową, w której każdy pracujący, również zatrudnieni w zakładach Niemcy, otrzymywali posiłki. Minęły trzy tygodnie. O powrocie w rodzinne strony, na Górny Śląsk, nie było mowy. Byłem potrzebny w Żarowie. Inż. Starkel namawiał, żebym został dłużej. Jeszcze trzy miesiące – zachęcał – pojedziecie do żony ... Zostałem. Do dziś". W sierpniu br miną dokładnie 72 lata od przejęcia przez polską administrację i uruchomienia Dolnośląskich Zakładów Chemicznych w Żarowie. Pomimo, że DZCH, nie istnieją już od 15 lat, to trwale zapisały się na kartach historii Żarowa oraz we wspomnieniach mieszkańców, którzy niejednokrotnie spędzili tam nawet kilkadziesiąt lat swojego życia.

Czytaj więcej: Księga Pamiątkowa Zjednoczonych Fabryk Chemicznych "Silesia" w Żarowie k./Świdnicy

Więcej artykułów…

  1. O cudownym Krucyfiksie z Wierzbnej
  2. Barokowe obrazy Johanna Claessensa w Zastrużu
  3. Zabytkowe pomniki w okolicach Świebodzic
  4. Figury św. Jana Nepomucena z Bukowa i Wierzbnej

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Sunday the 11th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.