Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Odnaleziona fotografia świdnickich artylerzystów z 1913 roku

Drukuj
Utworzono: sobota, 05, listopad 2011

Dzięki aktywnej współpracy z prywatnymi kolekcjonerami oraz pasjonatami zabytków, uzyskać można wiele cennych informacji oraz materiałów dotyczących historii naszej pobliskiej okolicy. Nie inaczej było w przypadku starej fotografii, która ukryta za obrazem czekała na ujawnienie, aż do dnia dzisiejszego. W ubiegłym tygodniu do Żarowskiej Izby Historycznej zgłosił się mieszkaniec gminy Żarów, który w czasie konserwacji obrazu przedstwiającego wiejski pejzaż, odnalazł ukrytą w jego tylnej części sporych rozmiarów fotografię. Jak się okazało przedstawia ona rezerwistów 42 Pułku Artylerii Polowej (2 Pułk Śląski) ze Świdnicy, którzy odbyli służbę wojskową w latach 1911-1913.

Autorem tej interesującej fotografii jest ówczesny świdnicki fotograf B.Klose. Omawiany egzemplarz wykonany został w technice sepii, która umożliwiała barwienie (tonowanie) odbitek fotograficznych, głównie w celu zwiększenia ich trwałości. Technika ta polegała na kompieli w roztworze heksacyjanożelazianu(III) potasu, następnie w siarczku sodu. Odbitka tonowana w ten sposób miała charakterystyczne brązowe zabarwienie. Fotografia ukryta w tylnej części obrazu była bez wątpienia pamiątką rodzinną po osobie, która służyła w armii pruskiej i być może zginęła w czasie I wojny światowej. Prawdopodobną przyczyną ukrycia tej militarnej pamiątki był strach przed nadciągającymi w 1945 roku żołnierzami radzieckimi. Właściciele fotografii opuszczając swój dom, pozostawili obraz wraz z jego skrzętnie zapieczętowaną zawartością.

Składamy serdeczne podziękowania Łukaszowi za udostępnienie niniejszej fotografii

   

 

 

Rezerwiści 1 Baterii z 2 Śląskiego Pułku Artylerii Polowej Nr 42 w Świdnicy

Na odnalezionej fotografii znajdują się postacie 76 artylerzystów, w tym 36 oficerów i podoficerów 1 Baterii z 42 Pułku Artylerii Polowej (Feldartillerie Regiment Nr. 42), który powstał 25 marca 1899 roku. Od 27 stycznia 1902 roku jego nazwa został zmieniona na 2 Śląski Pułk Artylerii Polowej Nr 42 (2. Schlesisches Feldartillerie-Regiment Nr. 42). Od początku istnienia pułku, jego garnizonem macierzystym, było miasto Świdnica. Komendantami pułku byli kolejno: od 1899 r. oberstleutnant (podpułkownik) Reinhold, od 1905 r. oberstleutnant Bickel, od 1906 r. oberstleutnant von Müller. Po wybuch I wojny światowej w 1914 roku 2 Śląski Pułk Artylerii Polowej Nr 42 ze Świdnicy wraz z 1 Pułkiem Artylerii Polowej im. von Peuckera nr 6 (1. Schlesisches Feldartillerie-Regiment von Peucker Nr. 6) z Wrocławia tworzył 11 Brygadę Artylerii Polowej (11. Feldartillerie-Brigade). Brygada ta została włączona do 11 Dywizji Dywizji Cesarstwa Niemieckiego (11. Division Deutsches Kaiserreich) – VI Korpus Armii Niemieckiej i brała udział m.in. w bitwie nad Sommą, która toczona była od 1 lipca do 18 listopada 1916 roku.

W latach 1911-1913, czyli w czasie, z którego pochodzi fotografia świdnickich rezerwistów, na wyposażeniu 42 Pułku Artylerii Polowej znajdował się jeden podstawowy model armaty polowej (7,7 cm Feld Kanone 1896 n.A) i jeden model haubicy polowej (10,5 cm leichte Feldhaubitze 98/09):

7,7 cm armata polowa 1896 n.A.

Od 1896 roku w użyciu armii niemieckiej były armaty 7,7 cm Feld Kanone, które zastąpiły wysłużone, ciężkie armaty 8,8 cm C73. Nowy sprzęt wyprodukowała znana firma zbrojeniowa Krupp. Lepszy ładunek wybuchowy pozwalał na zmniejszenie kalibru amunicji do 7,7 cm i zapewniał bardzo dobre warunki balistyczne. Zmniejszenie kalibru pozwoliło również na zmniejszenie masy armaty, a przez to wzrosła także jej mobilność na polu walki i zmniejszyła się ogólna liczba obsługujących.

Dane techniczne 7,7 cm Feld Kanone 1896 n.A

Kaliber: 77 mm
Długość lufy: 2080 mm
Masa luty: 335 kg
Kąt podniesienia: -12o do +15o
Rozmiar kół: 1360 mm
Masa podstawy: 635 kg
Masa w marszu: 1910 kg
Masa na stanowisku: 1020 kg
Masa pocisku: 6,85 kg
Donośność teoretyczna: 7,800 m
Donośność praktyczna: 5,000 m

10,5 cm haubica polowa 98/09

Haubica polowa 98/09 była obok armaty polowej 1896 n.A jedną z najliczniejszych i najważniejszych broni artyleryjskich znajdujących się na uzbrojeniu niemieckiej artylerii w czasie I wojny światowej. W 1914 roku armia niemiecka wyposażona była w 1260 sztuk tego typu lekkich haubic. Podobnie jak armata 7,7 cm, haubica 10,5 cm (model 98), na początku miała sztywną podstawę. W 1902 roku rozpoczęto prace modernizacyjne, w których wyniku zamontowano starą armatę na nowej podstawie i mechanizmie odrzutu. Prace zakończono w 1904 r. Nowe rozwiązanie zostało przyjęte dopiero w 1909 roku pod oznaczeniem 10,5 cm leichte Feldhaubitze 98/09.

Dane techniczne 10,5 cm leichte Feldhaubitze 98/09

Długość lufy: 1625 mm
Masa lufy: 365 kg
Masa marszowa: 2260 kg
Masa na stanowisku: 1225 kg
Średnica kół: 1230 mm
Rozstaw kół: 1530 mm
Szerokość kół: 80 mm
Kąt podniesienia: -10° to +40°
Donośność: 6300 m
Prędkość początkowa: 302 m/s

Fotografie za: Wikipedia

Opracowanie
Bogdan Mucha